Daar waar ik weliswaar rond twee uur pas lag te slapen, was ik wel al weer klaarwakker om acht uur. Tijd dus om een mooi dagje rond te gaan huppelen door Auckland, de grootste stad van Nieuw Zeeland. Van de (ongeveer) vier miljoen mensen die in het land wonen, wonen er hier 1.2 miljoen. 'Klein' stadje dus!
Als eerste de Skytower maar eens beklommen. Vanaf grote hoogte kan je genoeg van de omgeving zien, en het eerste wat mij opviel was dat er toch wel veel heuvels zijn. Kijkend naar kleine kaartjes die bij de ramen hangen, zag ik al dat het vulkanen waren. Er zijn hier 'maar' zestig vulkanen, die in theorie gewoon actief zijn. Niet te hard springen dus!
Vanaf de toren zag ik mijn tweede bestemming van de dag al. Het Auckland Memorial Museum was precies wat ik er van verwachtte: een levensgrote spitfire stond op de tweede verdieping. Daarnaast ook veel aandacht aan de troepenmacht van het land, waar het had meegevochten en hoe dat ging. Van de Boerenoorlog tot aan de Tweede wereldoorlog, en allerlei oorlogen tussendoor, Nieuw Zeeland was van de partij. Mooi om te zien dat het plein voor het museum ook daarbij goed gebruikt wordt: wat bij ons op vier mei op de Dam gebeurt, doen ze daar voor het museum.
Vervolgens, om mijn gedachten toch enigszins ergens anders te brengen ben ik gaan kijken in een bijzonder park: het Kelly Tarlton Sea Life Aquarium. Vele pinguïns, haaien, roggen en zeepaardjes leven hier, evenals vele andere vissen. Na het verblijf van de pinguïns was een grappig proefje te vinden: kan jij dertig seconden je handen in ijskoud water houden?
Ik stak mijn hand in het water en tegelijkertijd stak een ander ook zijn hand in het water. Zijn vrienden stonden er om heen en lachten. De tijd tikte door en terwijl mijn 'tegenstander' (klinkt dan toch erg leuk) met zijn hand begon te trekken en in het Indisch tegen zijn vrienden zei dat het zwaarder was dan dat het leek liet ik mijn hand rusten in het water. Ja, het was koud, en ja, mijn hand had er ook wel last van, maar dertig tellen viel wel mee. Ik had wel eens langer met mijn handen in koud water gezeten.
Na de dertigste tel trok de Indiër in een ruk zijn hand terug en ik volgde enkele tellen later ook. Zijn vrienden wilden het ook proberen, maar één daarvan had na vier tellen zijn hand al weer terug gehaald. Ik zeg niets...
In het aquarium werden even later ook de roggen nog gevoederd. Leuk om te zien hoe ze hier een kleine show voor maken, vooral voor de kinderen die er waren, maar ik genoot ook. Er werd veel informatie gegeven over de dieren en er werd duidelijk laten zien hoe het dier er uit zag, van boven en onder. Bijzonder mooi dier!
Na het aquarium ben ik weer de stad in gegaan. Het was ondertussen minder klam geworden hetgeen mijn humeur ophelderde en de temperatuur schoot ineens omhoog. De wandeling die ik in een reisgids heb gezien, die onder andere langs de campus van de universiteit ging, de klokkentoren rond ging en eindigde bij de haven heb ik heerlijk gelopen.
Uiteindelijk heb ik op een terrasje aan de waterkant nog heerlijk wat gedronken.
En nu? Ik sta op het punt weer te gaan slapen. Mijn ogen vallen bijna dicht. Volgens mij is mijn lichaam erachter gekomen dat het een nacht slaap gemist heeft...
Ps. Foto's uploaden gaat wat lastig via deze blog. Na de vakantie zullen er vast wat langs komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten