Vanochtend vroeg ben ik de bus ingestapt om verder te gaan naar het noorden. Auckland, the city of sails, heb ik daarbij ook achter me gelaten. Een aparte stad, zeker als je kijkt naar de wirrewar van architectuur. Het ene gebouw heeft een compleet strak en modern uiterlijk terwijl daarnaast een oud uitziend gebouw staat met bogen en ornamenten overal. En dat wisselt elkaar dus steeds af.
Via de brug ben ik doorgereden naar Waitangi, een kleine twee uur met de bus reizen. Daar heb ik de Treaty grounds bezocht, de plek waar James Busby woonde en waar in 1840 een verdrag werd ondertekend. Een bijzonder verdrag, want het werd daarmee een kolonie van de Engelsen (met natuurlijk voordelen voor de Maori, die weer fout vertaald werden, waardoor er daar zelfs nu nog ruzie zou kunnen ontstaan)
James Busby was een door de Engelsen gestuurde man die moest proberen een verdrag met de Maori te sluiten. Hij kreeg daarvoor echter geen geld of troepen mee, dus moest alles op eigen kracht proberen. En dat lukte hem dus ook! Hij wordt dan ook wel de 'Man-of-war' (oorlogsschip) zonder kanonnen genoemd.
Later die dag ben ik doorgegaan naar Paihia waar ik met een boot de Bay of Islands ben ingevaren. Vele kleine - en grote - eilanden liggen daar en het was heerlijk om het water op te gaan. De zon scheen flink (en ja, ik ben weer verbrand) maar de wind was fel, hetgeen het heerlijk maakte om op het achterdek, in de schaduw, te staan. Heerlijk.
Aan de overkant van Paihia ligt een andere plaats genaamd Russell. Een oord dat vroeger zijn weerga niet kende: het had de bijnaam 'hell of the Pacific'. Piraten en andere zeelui konden hier aan wal gaan en hun soldij uitgeven aan drank en vrouwen en menig matroos was zijn geld ook al kwijt voordat het schip weer wegvoer.
We voeren via Russell naar Motukokako, hetgeen 'Gat in de Rots' betekent. En dat was niet een kleintje ook! De schipper vertelde ons dat, als de wind wat zou gaan liggen, we er wel doorheen konden varen. Helaas waaide de wind gewoon door, maar het was wel een indrukwekkend spektakel.
Later was er een stop bij een onbewoond eiland waar we allemaal van boord konden. Er was genoeg om even te ontspannen - een strand, een wandelroute en ook een uitleg ergens over - maar mijn hoofd zocht koelte. Ik heb dus even heerlijk in de schaduw gezeten bij het strand. Fijn weer was het. Daarna voer het schip terug naar Paihia, waar ik direct mijn excursie voor morgen heb geboekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten