maandag 17 februari 2014

Hoogte- en dieptepunten

Kia ora!

Vandaag was, zoals de titel van dit 'hoofdstuk' van de reis al beschrijft, een dag met zowel hoogte- als dieptepunten. Al deze dingen komen vanzelfsprekend aan bod, dus pak een lekker glas drinken - koud of warm, wat jij wilt - en geniet met me mee!

De dag begon in Hokitika. Daar hebben ze een mooi jadewerkplaats, waar de inheemse jade wordt verwerkt door enkele kunstenaars tot mooie dingen. Aangezien ik even moest wachten alvorens de bus vertrok, besloot ik maar eens binnen te kijken. 
De pounamu, zoals de jade in de Māori taal heet, heeft een mooie mythe achter het ontstaan van de jade. Daar zal ik jullie niet helemaal mee vervelen, meer omdat het verhaal erg lang is en ik het niet allemaal meer weet. Gelukkig heb ik er een foto van... :)

Vanuit Hokitika ging ik op weg naar de Franz Jozef Glacier, de gletsjer. Daar stond mijn lift al te wachten om me naar boven te brengen: een helikopter! Ja, de prijs mag er zijn, maar het uitzicht evenzo.

Mooi joh, om met je voeten in de sneeuw te staan, terwijl je in Nederland dit jaar nog maar enkele centimeters hebt gehad. Nu zakte ik er zelfs in weg. En ja, ik heb daar meer foto's gemaakt, maar die gaan straks via de post ook wel naar Nederland :)

Een hoogtepunt van jewelste dus! Bovenop de top van de Fox Glacier (de Franz Jozef was te bewolkt, aldus de piloot) Ik zat met vijf anderen (exclusief de piloot) in de heli, maar het uitzicht was spectaculair. Voor alles een eerste keer en dit was mijn eerste heli-vlucht!

Na de helikoptervlucht ben ik door gegaan naar de voet van de Fox Glacier. Daar was een mooi voetpad wat je tot op enkele honderden meters van de voet bracht. Dichterbij kon niet, want de gletsjer beweegt natuurlijk dagelijks flink. Het pad, vol met stenen en grind, was redelijk begaanbaar. Toch, kijkend naar de mooie omgeving, ben ik onderuit gegaan. Mijn enkel klapte dubbel en tot op dit moment heb ik mijn schoen nog niet uitgehad om te kijken. Vannacht maar mooi met de voeten omhoog in bed, kussens heb ik toch genoeg!

Toch was het pad erg mooi. Bij de voet van de gletsjer aangekomen was ik letterlijk op het laagste punt van de Fox Glacier, daar waar ik enkele uren eerder nog in de sneeuw boven (maar niet helemaal op de top natuurlijk) stond. Een zogenaamd dieptepunt dus.

Na de Fox en de Franz Jozef ben ik door gegaan naar lake Matheson. Dat heet weliswaar het spiegelmeer, maar dat zal het vast zijn op het moment dat er geen wind staat en het zeer goed weer is.  Dat was echter vandaag niet helemaal het geval. Op dit moment regent het en vanmiddag begon de zon plaats te maken voor een mooi wolkendek. 

Momenteel zit ik in Haast, een piepklein dorpje aan de westkant van het zuidereiland. Morgen... Morgen is morgen. Dan zien we wel weer verder. Tot dan!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten