Kia Ora!
Vanochtend begon de dag nog in Queenstown, maar deze had ik al gauw weer achter me gelaten. Jammer, maar het zij zo. De rest van Nieuw Zeeland lonkt natuurlijk ook, en ik kan niet steeds op dezelfde plek blijven...
Vandaag ging ik op weg naar Milford Sound, waar ik een boottocht zou nemen tussen de fjorden. Onderweg ben ik nog wel even gestopt bij twee mooie plekken. Mijn boot zou pas om twee uur in de middag vertrekken en de route daarheen schijnt een van de mooiste routes van NZ te zijn. Zeker een aanrader! Zelfs gisteren werd me nog verteld daar zeker heen te gaan, dus zodoende...
Eerst stopte ik in Te Anau. Daar is mijn hotel en ik heb daar direct ook mijn koffers gedropt. Dat scheelt toch weer een beetje als je verder rijdt, zeker over de stijle berghellingen waar ik langs zou komen.
Vervolgens stopte ik bij de Mirror Lake. Als je goed kijkt, merk je ook echt dat dit meer zijn naam eer aan doet, kijk maar eens:
Dit is allemaal onderdeel van een enorme vlakte die tussen de bergen ligt. Het is zelfs het stuk land wat het verst van de kust af ligt. Dat is me althans verteld. Het meer was inderdaad een spiegel, met een slim geplaatst bord er in, zodat je duidelijk alles kan zien. Ik weet niet zeker of je het op deze foto goed kan zien - de kwaliteit van de foto's op de blog is allemaal slechter, zodat het op de blog kan komen - maar er staat, op de kop dan welteverstaan, Mirror Lake. En met een foto staat het er dan recht op...
Na een korte wandeling bij het meer ben ik door de tunnel gegaan die direct naar Milford Sound gaat. Een twaalfhonderd meter lange tunnel die bijne geheel recht loopt, van oost naar west. Alleen het laatste stukje buigt licht af, maar dat komt omdat je anders midden op een berghelling van zo'n 34% uitkomt. Dat lijkt me lastig rijden...
Op da boot was het, zoals bijna altijd deze trip, mooi weer. De zon scheen, de wind blies en het schip voer langs de fjorden de zee op en daarna weer terug. Het is al weer een tijd geleden dat ik in Noorwegen was, maar dit herinner ik me nog precies van de fjorden: stijle rotswanden die recht omhoog lijken te gaan. Hier was echter één verschil: veel van die stijle hellingen waren begroeid. Dat ziet er apart uit.
Ook zag ik enkele robben heerlijk genieten van de zon. Dat is fijn om te zien: de robben vinden langzaamaan hun plek weer terug in NZ.
Op de terugweg heb ik nog enkele kea's gezien. Dat is een imheense papegaaisoort. Deze dieren lijken absoluut niet schuw te zijn: ze vliegen op de daken van de auto's en pikken daar het rubber weg. Wel mooie plaatjes dus.
Vergeet ik nu nog wat? Ik kan natuurlijk schrijven over de stop bij de Chasm of de stop bij Monkeys' Creek, maar daar gebeurde niet zoveel. Of over de vele Aziaten die schijnbaar niet kunnen kijken waar ze de voeten neerzetten en vallen over de drempels in het schip. (Hilarisch om te zien overigens)
Laat ik het zo maar houden, tot de volgende keer zeggen en afsluiten met deze groene foto:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten