vrijdag 21 februari 2014

Op naar het Schotse Dunedin

Kia Ora!

Ook vandaag was weer een bijzondere dag. Waar de dag begon in Te Anau is de dag geëindigd in Dunedin, een plaats in het zuidoosten van Nieuw Zeeland. Vandaag heb ik ook niet zoveel foto's gemaakt, bedenk ik me net. Dat heeft veel te maken met alles van vandaag...

Vanochtend vroeg zouden we vertrekken in de richting van Dunedin toen het busje, waarmee we zouden gaan rijden, ineens kapot was. Snel werd er een monteur gebeld en samen reden we weer terug naar Te Anau, waar we gelukkig nog dichtbij waren.
Eenmaal bij de garage werd ons verteld dat we maar even een uurtje de stad in moesten. Daarna zou het busje wel weer klaar zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Wij gingen een kopje koffie en thee halen bij een van de weinige winkels die al om half negen open was en daar, in Te Anau, is niet zoveel te doen.

Het is een klein plaatsje waar ik gisteravond nog een lange wandeling heb gemaakt. Het was namelijk na etenstijd heerlijk weer. Echt Nederlands zomerweer. Zo'n avond waarbij je tot diep in de nacht buiten kan zitten zonder dat je het koud krijgt...
Maar 's avonds had ik al gezien dat er niets te doen was. Er zijn een viertal Italiaanse restaurants, enkele Chineze restaurants en nog wat andere winkels. Niet echt iets om over naar huis te schrijven dus - alhoewel ik dat dus nu wel doe.

Na het uur liepen we terug naar de garage en warempel, het busje was weer klaar! We konden weer. Alhoewel we wel enkele keren tussendoor gestopt zijn om te kijken of alles nog goed zat, toch konden we zonder veel moeite doorrijden. 

We stopten bij een tearoom waar we lunchten. Daar hebben we heerlijk gegeten, maar ook daar was geen echte reden om te fotograferen. Het landschap waar we vandaag doorheen reden leek nogal wat op Nederland. Alleen de bergen waren wat raar.

Eenmaal in Dunedin geariveerd reden we direct door naar een bijzondere straat:

Baldwin street, 's werelds stijlste straat met percentages tot 35%. Niet iets waar je zo even naar boven loopt. Natuurlijk hebben we dat wel gedaan, maar dat voel ik nu nog steeds. Het is bizar stijl. Soms heb je echt het idee dat je naar achter valt. En dan te bedenken dat er dus mensen gewoon aan wonen en aan de straat parkeren!!!


Op de foto zie je de stijlte niet direct, maar deze straat staat niet voor niets in het Guiness Book of World Records. Die rode auto overigens, die je daar midden op de weg (bovenaan) ziet staan, heeft nog even een stuk naar achteren gereden. Hij had vast de verkeerde versnelling te pakken en reed in z'n vrij naar achteren.


In Dunedin ben ik verder even wezen kijken bij de vele kerken en het gemeentehuis. Daarna nog even een terrasje gepakt, al was het jammer dat het begon te regenen. Maar ja, je kan niet alles hebben. Morgen ga ik via dit gebouw weer verder. Tot dan!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten