maandag 30 april 2012

Dromenland

Laatst las ik ergens dat de gemiddelde persoon er zeven minuten over doet om in slaap te vallen. Een wereldwijde studie had dat uitgewezen, met deelnemers uit allerlei landen van over de gehele wereld. Dus niet enkel de westerse landen, maar ook derde-wereldlanden en landen die verwesteren hadden meegedaan aan het onderzoek.
Zeven minuten dus maar. Of wel zeven hele minuten, dat ligt er natuurlijk aan in welke categorie jij valt. Zeven minuten schapen tellen en wachten totdat het lichtje uitgaat, de gordijntjes dichtgaan en Klaas Vaak op bezoek komt. Wachtend op het zandmannetje of die wolk die je meeneemt naar dromenland.

Ik ben benieuwd hoe ze dit uitgezocht hebben. Moesten de geteste proefkonijnen elke minuut een tikje geven als ze nog wakker waren? Of keken ze met een EEG naar de activiteit in je hersenen? En, mocht het laatste zo zijn, hoe zit dat dan met de mensen die - net als ik - moeilijk stil kunnen blijven liggen in bed? Ik zou al die draadjes en stickers allang als storend ervaren en daarmee minder snel kunnen slapen.

Mijn broertje lijkt al te slapen op het moment dat hij zijn hoofd op zijn kussen legt. Daarna kan het onweren en kan je zijn kamer rustig binnenlopen zonder dat hij echt wakker wordt. Hij is een vaste slaper. Dat is nogal een verschil met mij. Mijn zusje die doet nog gekkere dingen in haar slaap. Ik zal daar maar niet op in gaan, ik vermoed dat ze dat namelijk niet erg leuk zal vinden.

Ik ben zelf een hele lichte slaper. Ik word afgeleid door verschillende lichten, geluiden en al het andere wat mij storen kan. Een auto die langs rijdt maakt lawaai evenals dat zijn lichten schijnbaar gemikt zijn op mijn slaapkamerraam. Iemand die wat laat thuiskomt en de deur open doet... het houdt mij wakker. Ook die verschrikkelijke mafkees die maandagnacht de container bij de weg zet. Heeft hij/zij niet door dat de hele buurt het horen kan? Als je het om elf uur 's avonds doet kan het net zo goed. Dan heb ik er in ieder geval minder last van. Om half twee 's nachts schrik ik wakker.

Binnen zeven minuten slapen. Het lijkt mij geweldig om dat te kunnen. Zelf ga ik meestal in bed liggen en denk onbewust aan alles wat ik die dag gedaan had, waardoor mijn hersenen nog niet in de slaap-modus komen. Daarna komt de dag van morgen die ook alvast de revue passeert en daarna alle andere dingen die er in mijn gedachten opkomen. En dan slaap ik dus nog steeds niet.
En elk geluid wat ik tussendoor hoor trekt mijn aandacht weg. Ik wil weten waar het vandaan komt en wie het geluid maakt. Soms sta ik zelfs op uit bed om even door de gordijnen te kijken. Als ik daarna weer ga liggen begint het nadenken geheel overnieuw. En dan duurt het in slaap vallen nog langer.

Was er maar een manier waardoor je ineens in slaap kon vallen. Dat je ook 's ochtends fatsoenlijk uitgeslapen wakker wordt en gewoon aan de slag kan gaan. Dat zou pas een uitvinding zijn. En mocht daar onderzoek naar worden gedaan: laat het mij weten. Wie weet slaap ik dan wat beter.

dinsdag 17 april 2012

Het geschreven woord

In de afgelopen weken ben ik meer en meer gaan lezen. Soms meerdere boeken tegelijkertijd, in twee talen, van schrijvers van verschillende nationaliteiten. En gek genoeg verveelt het geen moment!

Oké, ik geef toe dat een hoofdstukje hier, een tiental bladzijden daar wel eens wat vervelend kunnen zijn, maar dan denk ik maar terug aan de tijd dat ik JRR Tolkien las: zijn boeken waren meesterwerken, mits je maar door de ongelofelijke grote hoeveelheden details kon lezen. (Hetgeen hij alsnog briljant beschreef)

Nu beken ik eerlijk dat ik - toen ik kleiner was en nog op de basisschool zat - ten minste eenmaal per week naar de bibliotheek ging om daar een stapel boeken te lenen, die thuis te lezen en weer te retourneren voor nieuwe boeken. Ik las tenminste vier boeken in een week, waaronder een informatie-, een strip- en leesboeken. Evenzo ook op vakantie: boeken gingen mee.

Toen las ik in bed voor het slapen. Ik deed mijn licht aan, pakte het boek en werd meegezogen in het verhaal totdat, op een gegeven moment, mijn ogen dichtvielen van moeheid. Snel een bladwijzer in het boek, een blik op de klok (half drie al?) en dan snel slapen.
Tegenwoordig lees ik vooral overdag. Ik neem een leesboek mee naar de school waar ik werk (tijdens stillezen lees ik ook) op de tafel in de woonkamer ligt een boek en naast mijn bed nog enkele anderen. 's Avonds in bed lezen zit er bij mij niet meer zoveel in.

Boeken in het Engels hebben voor mij een extra dimensie: ik vertaal de verhalen in mijn hoofd waardoor ik ook nog eens extra bezig ben. Erg leuk. In het Engels lees ik wel voornamelijk leesboeken: informatieboeken worden me iets te lastig.

In de afgelopen drie week heb ik dan ook acht boeken uitgelezen: de drie boeken van 'The Hunger Games' (waar je echt zo doorheen schiet) 'We Bought a Zoo' (een waargebeurd verhaal) twee boeken van 'De Grijze Jager' (geleend van familie) 'Diary of a Whimpy Kid' (ik wilde wel eens weten waarom ik die overal in de klassen tegen kom) en 'En dan nog iets'. En dan heb ik nog een stapeltje liggen.

Tevens ben ik nog bezig in enkele klassieke boeken (The Idiot - Dostoyevsky / Sherlock Holmes - Arthur Conan Doyle / Complete Works of Shakespeare / War and Peace - Tolstoi / the Art of War - Sun Tzu / etc.)
Deze boeken zijn echter ietwat lastiger, maar desalniettemin wel leuk om te lezen. Alleen niet teveel achter elkaar aan.

Laatst zag ik een lijst van 100 boeken die je gelezen zou moeten hebben. Nee, ik heb ze niet alle honderd gelezen, evenmin ga ik de gehele lijst lezen. Het schokte me enkel dat enkele boeken waarvan ik dacht dat ze er op zouden staan missen en andere boeken juist wel op de lijst staan... Ach, zeuren mag altijd, nietwaar?
Waarom bijvoorbeeld wel JK Rowling en geen JRR Tolkien?

Ik zal - in fotovorm - de boeken laten langskomen die ik lees. Lang leve Instagram.

En: mocht jij nog een leuk boek zoeken: Geef maar een gil!