vrijdag 7 september 2012

A Traditional Chinese Tea-ceremony


China, dag 19,
Donderdag.

Vandaag was een warme dag. En, alsof de hitte niet genoeg was, voelde ik me ook niet geweldig: hoofdpijn, last van mijn maag en keelpijn, maar de laatste zal komen door de airco die minder dan geweldig was in het laatste hotel. Laat ik maar gewoon bij het begin van de dag beginnen.

Vanochtend werd ik niet fit wakker. Snel een imodium en een paracetamol ingenomen alvorens te beginnen met het ontbijt, maar ik moet eerlijk bekennen dat het me niet echt smaakte. Ik heb maar een broodje naar binnen gewerkt, want niets eten dat is ook zo vervelend.

Na het ontbijt heb ik nog even zitten lezen. We zouden rond half elf pas vertrekken in de richting van de 'RietFluit-Grot'. Daar aangekomen was iedereen het eens over het feit dat de stalactieten en stalagmieten bijzonder kitscherig verlicht waren, en daardoor hun natuurlijke schoonheid toch zeker verloren hebben. Jammer, want het kon zo mooi zijn.
De grotten en plekken hadden wel bijzonder leuk gevonden namen als het stille bos, het venster op de wolken en de leeuw die je wegbrult. Ach, maar de namen zeggen niets: er was maar een deel waarbij ik de naam al zei voordat ik het gezien had die juist was: het sluitende gordijn.

Na de grot zijn we gaan lunchen in Guilin en zijn aansluitend zijn we de hoogste berg uit de omgeving, de Yaoshang, opgeklommen. Oké, ik ben eerlijk, we hebben niet geklommen, we hebben de stoeltjeslift gepakt en zijn zodoende naar boven gegaan, hetgeen wel achthonderd meter hoger was. Een mooi uitzicht bleef daar op ons wachten, ware het niet dat het flink heiig was, waardoor het enerzijds wel mystiek was, maar anderzijds wel slecht te zien was. Het zij zo.

Op de terugweg ben ik naar beneden wezen rodelen. Het kostte nog geen zes euro, maar het was wel heerlijk om zo even iets anders te doen dan met de stoeltjeslift verder te gaan. Die ging traag, terwijl het rodelen vrij vlot ging. Helaas moest ik af en toe even inhouden om niet op een ander te botsen, maar dat gaf niets.

Na het rodelen ben ik naar een theeplantage geweest, die mij goed uitlegde hoe de thee geoogst werd en ook hoe ze het verder verwerken. Ook heb ik vier soorten thee geproefd, hetgeen me goed smaakte. Ik zal thuis ook eens echte thee maken, niet het 'troepje uit de zakjes'. Dat is namelijk de slechtste thee, van de slechtste theebladeren.

Daarna heb ik gegeten in Guilin, bij de Ierse Pub om vervolgens direct door te gaan naar het station, alwaar ik nu schrijf. Ik zit op mijn bed te luisteren naar twee Japanners die overleggen, maar vast straks lekker gaan slapen. Ik ga echter eerst nog even buurten bij enkele andere Nederlanders, dus dat wordt gezellig. Dat weet ik nu al.

Tot later.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten