Overzicht

Hoi. Een kort overzicht is op z'n plaats na alle zaken.
  Eerste blog China
  Alle Blogs China
  Foto's China

Simpel, nietwaar?

Driving up to Victoria Peak

China, dag 21,
Zaterdag.

Alhoewel het zondagochtend is op het moment van schrijven, ga ik beginnen met een kleine vijfendertig uur geleden, toen ik nog in Hong Kong was. Nu zit ik namelijk in de trein op weg naar huis. Maar, zoals gezegd, eerst terug de tijd in.

's Ochtends bracht de chauffeur mij naar Victoria Peak, gelegen op het Hong Kong Island. Het staatje bestaat zelf uit een kleine 250 eilanden, waarvan er veel is aangelegd en toch ook voor het grootste gedeelte uit groen bestaat. De lokatie van mijn hotel, North Point, is dus ook gelegen op dat kleine Hong Kong Island.
Waar ik de avond gisteren was, de Shunde-kant, is veel dichter bevolkt. Na enkele minuten van het uitzicht genoten te hebben ben ik door gelopen naar het grote shoppingcentrum wat zich daar bevindt. Daar was een boekwinkel die ik snel bezocht heb, want daarna vertrok ik direct om naar de zuidkant van het eiland naar Stanley Market te gaan.

De zuidkant zit vol met kleine (aangelegde) strandjes waar de rijksten en de expats wonen. Veel blanken waren daar dus ook, maar de terrasjes waren erg goed. Vanaf Stanley Market reed de chauffeur via de panoramische route terug naar North Point om de koffers op te halen.

Rond achten 's avonds vertrok ik naar het vliegveld waar mijn vlucht om tien over twaalf zou vertrekken.
Wachtend met een kopje thee en een paar snoepjes vloog de tijd. In het vliegtuig werd natuurlijk direct het avondeten geserveerd, hetgeen ik overgeslagen heb, op het ijsje na dan. Echt Haagen Dasz ijs sla je niet over...

In het vliegtuig heb ik vier films gezien: Brave (geweldige animatiefilm) Save (actiefilm met Jason Statham) SnowWhite and the Huntsman (leuke versie van het sprookje, wel lichtelijk duister) en Man in Black 3 (behoeft geen uitleg, denk ik). Ook heb ik een geweldige nieuwe serie 'ontdekt' waar ik drie afleveringen van gezien heb... Touch, zo heet het. Het gaat over een vader van een bijzondere jongen. Meer zeg ik niet, bekijk de pilot maar!

Rond half zeven stond ik op Schiphol, geheel volgens plan. Douane, koffers... Ik werd niet eens aangehouden! Voor het eerst bij Schiphol!
Daarna met de bus naar de ArenA gegaan, de trein naar Utrecht gemist, dus degene naar Nijmegen gepakt (alsnog in Utrecht uitgestapt) vervolgens de trein naar Enschede gepakt (om naar Amersfoort te gaan) om vanaf daar de trein naar het noorden te pakken.
Ruim vier uur na aankomst was ik thuis... Lang leve werkzaamheden... (ik sta nu weliswaar in Zwolle, maar als alles goed gaat, klopt die tijd) De reis zit er nu op, maar dat betekent niet dat alles afgelopen is, want er komen nog enkele foto's en andere dingen.
En daarna vast wel meer blogs met diverse inhoud. Dus hou alles in de gaten!

Taking the Ferry across the Sea

China, dag 20,

Vrijdag.

Hallo allemaal en welkom vanuit het mooie Hong Kong. Op het moment van schrijven is het zaterdagochtend, iets voor negen. De reden dat ik nu pas begin met schrijven is erg simpel, gisteravond was erg laat. Laat me maar eens uitleggen hoe dat zat...

Gisterochtend zat ik dus tot ongeveer half tien in de nachttrein die me van Guilin naar Guangshou (oftewel Kanton) zou brengen. Deze had 'maar' een half uur vertraging wat schijnbaar zeer acceptabel is. Daar kunnen de Nederlanders nog wat van leren, zeker diegenen die al zeuren als de NS drie minuten te laat is.

Aangekomen in Kanton ging ik direct naar een hotel waar ik vlot ontbeet en me snel even opgefrist heb, want ik zou slechts zeer kort in Kanton verblijven. Tegen drieën zou namelijk mijn boot naar Hong Kong vertrekken.

In Guangshou ben ik langs enkele plaatselijke hoogtepunten gereden, zoals het Sun Yat Sen Memorial en heb een stop gemaakt bij de Chen Family Temple. Dat is een tempel die gemaakt is voor en door de familie Chen, qua achternaam hetzelfde als Jansen of De Vries in Nederland. Ze hebben er een museum van gemaakt waarbij ze ook nog eens verschillende traditionele technieken in ere houden.

Onderweg naar de ferry, die reis duurde ook nog eens een uurtje, heb ik snel een broodje weggewerkt, alhoewel lichtelijk tegen mijn zin. Mijn maag was (en is) nog steeds van streek. Wachtend op de ferry kwam ik achter nog een onnozel punt van mij: in plaats van deel twee en drie mee te nemen van een serie boeken, had ik deel twee en vier mee. Deel twee is uit, maar deel vier is zo jammer om in te beginnen...

Twee uur in de Ferry om de zee over te steken, om China te verlaten en Hong Kong in te gaan. Customs en douane langs en vervolgens nog met de bus richting het hotel, om daar me op het bed neer te laten vallen. Het is ondertussen half zeven geweest en ik kan nog steeds niet zeggen dat ik me geweldig voel, laat staan dat ik ik fit ben voor alle zaken die nog komen. In de nachttrein heb ik erg weinig geslapen, misschien maximaal een half uur aan een stuk en wetend dat morgen een even lange dag wordt...

Toch ben ik niet op min bed blijven liggen. Het is namelijk niet vaak dat ik in Hong Kong ben, dus daar wil ik dan ook optimaal van genieten. Ik heb me vlot gedoucht en ben direct daarna met de metro naar de pier gegaan, alwaar ik de Star Ferry heb genomen om naar de andere kant van de rivier die Hong Kong splitst te gaan.

Die ferrydienst is al meer dan honderddertig jaar in bedrijf, dus kan ik ook nog eens zeggen dat ik een oude traditie in ere heb gehouden. Nadat ik een paar foto's heb geschoten ben ik nog eventjes de winkelstraat in gelopen. Veel grote merken hebben daar een vestiging, dus het zal daar wel allemaal ook erg duur zijn.

Na de metro terug te hebben genomen om weer bij het hotel aan te komen, ben ik gaan slapen. Het was ondertussen ook al weer tegen middernacht, dus. Het was tijd ook.

Wetend dat ik voor de wifi in Hongkong moet betalen, vermoed ik dat deze blog ofwel vanavond op het vliegveld verstuurd wordt, of anders in Nederland, maar dat zien we wel. Vandaag de laatste dag hier in 'den vreemde'. Vannacht, even na twaalven, vertrekt mijn vliegtuig, om rond half zeven te arriveren. Dan heb ik er al weer zesendertig uur opzitten...

Tot later!

A Traditional Chinese Tea-ceremony

China, dag 19,

Donderdag.

Vandaag was een warme dag. En, alsof de hitte niet genoeg was, voelde ik me ook niet geweldig: hoofdpijn, last van mijn maag en keelpijn, maar de laatste zal komen door de airco die minder dan geweldig was in het laatste hotel. Laat ik maar gewoon bij het begin van de dag beginnen.

Vanochtend werd ik niet fit wakker. Snel een imodium en een paracetamol ingenomen alvorens te beginnen met het ontbijt, maar ik moet eerlijk bekennen dat het me niet echt smaakte. Ik heb maar een broodje naar binnen gewerkt, want niets eten dat is ook zo vervelend.

Na het ontbijt heb ik nog even zitten lezen. We zouden rond half elf pas vertrekken in de richting van de 'RietFluit-Grot'. Daar aangekomen was iedereen het eens over het feit dat de stalactieten en stalagmieten bijzonder kitscherig verlicht waren, en daardoor hun natuurlijke schoonheid toch zeker verloren hebben. Jammer, want het kon zo mooi zijn.

De grotten en plekken hadden wel bijzonder leuk gevonden namen als het stille bos, het venster op de wolken en de leeuw die je wegbrult. Ach, maar de namen zeggen niets: er was maar een deel waarbij ik de naam al zei voordat ik het gezien had die juist was: het sluitende gordijn.

Na de grot zijn we gaan lunchen in Guilin en zijn aansluitend zijn we de hoogste berg uit de omgeving, de Yaoshang, opgeklommen. Oké, ik ben eerlijk, we hebben niet geklommen, we hebben de stoeltjeslift gepakt en zijn zodoende naar boven gegaan, hetgeen wel achthonderd meter hoger was. Een mooi uitzicht bleef daar op ons wachten, ware het niet dat het flink heiig was, waardoor het enerzijds wel mystiek was, maar anderzijds wel slecht te zien was. Het zij zo.

Op de terugweg ben ik naar beneden wezen rodelen. Het kostte nog geen zes euro, maar het was wel heerlijk om zo even iets anders te doen dan met de stoeltjeslift verder te gaan. Die ging traag, terwijl het rodelen vrij vlot ging. Helaas moest ik af en toe even inhouden om niet op een ander te botsen, maar dat gaf niets.

Na het rodelen ben ik naar een theeplantage geweest, die mij goed uitlegde hoe de thee geoogst werd en ook hoe ze het verder verwerken. Ook heb ik vier soorten thee geproefd, hetgeen me goed smaakte. Ik zal thuis ook eens echte thee maken, niet het 'troepje uit de zakjes'. Dat is namelijk de slechtste thee, van de slechtste theebladeren.

Daarna heb ik gegeten in Guilin, bij de Ierse Pub om vervolgens direct door te gaan naar het station, alwaar ik nu schrijf. Ik zit op mijn bed te luisteren naar twee Japanners die overleggen, maar vast straks lekker gaan slapen. Ik ga echter eerst nog even buurten bij enkele andere Nederlanders, dus dat wordt gezellig. Dat weet ik nu al.

Tot later.

The River versus the Mountains

China, dag 18,

Woensdag.

Een drukke dag is bijna afgelopen terwijl een nog langere dag mij morgen weer verder brengt. Toch, alvorens dit alles te noemen, zal ik verklappen wat ik vandaag gedaan heb. Dat meldde ik gisteren al, maar nu is het ook al voorbij. De tijd vliegt!

Deze ochtend rond tienen ben ik een boot opgegaan die me de rivier Li opbracht. Daar heb ik bijna drie uur op gevaren, ondertussen lekker genietend van het Karstgebergte. Vele foto's heb ik gemaakt, waaronder het plaatje dat op het biljet van 20rmb staat. Toch heb ik ook een tijd in de, door airco gekoelde, onderverdieping gezeten om de simpele reden dat het erg warm was en de zon wel erg fel scheen. Daarnaast zaten we ook nog eens op een aardige hoogte, zodat alles me extra zou branden. Ingesmeerd en wel besloot ik de koelte op te zoeken en ondertussen lekker te lunchen aan boord van het schip.

We hebben gevaren van een haven in de buurt van Guilin tot het kleine dorpje Yuanshao, wat tot tien jaar geleden een backpackers-paradijs was, maar nu ingenomen lijkt te zijn door de Chinezen als vakantieoord. Toch heb ik best wat westerse mensen gezien, bijna net zoveel als in Shanghai.

In Yuanshao verbleven we de rest van de middag, struinend door de smalle straatjes, verkopers van ons af te slaan en lekker wat drinkend op een terrasje. 

Vervolgens heb ik een golfkarretje genomen dat me de rijstvelden in bracht. Dat is namelijk de perfecte plek hier, met het sub-tropische klimaat. Ook lotusbloemen groeien hier veel.

Ik ben een klein dorpje ingegaan waar een oude oma me in haar huisje liet kijken, ik heb waterbuffels en herten gezien, alsmede aalscholvers die gebruikt worden om te vissen...

Rond vijven zijn we vanuit Yuanshao weer terug naar Guilin getrokken. Daar waren we rond zeven uur, hetgeen de perfecte timing was om de zon- en maanpagode op de foto te zetten, wat ik ook heerlijk gedaan heb. Ik heb er een rondje gelopen van ongeveer twee kilometer, zodat ik beide pagodes in alle standen op de foto heb kunnen zetten.

Vervolgens heb ik nog even gegeten alvorens nu straks naar bed te gaan.

Morgen en overmorgen zijn drukke dagen. Ik ga er van uit dat er morgen geen tijd is voor een blog te sturen - ik zit 's avonds en in de nacht in de nachttrein, en die dag daarna ga ik via Kanton naar Hong Kong. Mocht er geen blog meer komen dan zit ik, d.v. zondag rond half zeven op Schiphol. Mocht iemand me op komen halen, ik weet niet welke vlucht, maar het gaat via Cathay Pacific vanaf Hong Kong naar Amsterdam.

Tot de volgende blog.

Guilin, the City that goes Up and Down

China, dag 17,

Dinsdag.

Vanochtend vroeg ging de wekker. Dat is niet zo'n belangrijk feitje, maar wel noemenswaardig, aangezien ik min of meer wat kon uitslapen. Rond negen uur stond de lokale gids me namelijk pas op te wachten om, om het in zijn woorden te zeggen, naar één van de mooiste tuinen van heel China te gaan.

De Yuyuan Gardens in Shanghai is, net als de Lingering Gardens in Suzhou, een voormalige privé tuin, aangelegd door een zoon die zijn ouders hun oude dag een mooi uitzicht wilde geven.

Een traditionele Chinese tuin bestaat uit vier elementen: water, rotsen, bomen en gebouwen, hetgeen deze tuin allemaal in overvloed had. Er waren allemaal kleine doorgangen uit het steen gehouwen, waardoor je van de ene verbazing in de andere viel.

Daar heb ik een kleine twee uur rondgekeken, bijna honderd foto's gemaakt en vervolgens ben ik naar een restaurantje gegaan om wat te eten. Tevens moest ik me klaar gaan maken om richting het vliegveld te gaan, aangezien rond vieren mijn vlucht vertrok. Daar was ik dan ook ruimschoots op tijd aanwezig.

Het vliegtuig had, op wat turbulentie na, geen enkele bijzonderheden aan boord. Er werd een snelle maaltijd opgediend, waarvoor ik vriendelijk paste, mijn lunch was rijkelijk genoeg. Ik nam een boek mee, goede muziek met mijn superkoptelefoon en heb genoten. Enig nadeel: na een dik uur was mijn boek uit. En het volgende deel zat in de koffer... Oeps...

Op het vliegveld stond de volgende lokale gids al klaar voor me. Ze bracht me naar het hotel en we spraken af om rond half negen morgenvroeg weg te gaan. Waarheen weet ik lekker al wel, maar jij nog niet! ;)

Guilin is overigens een kleine Chinese stad, het heeft "maar" vier miljoen inwoners. Het ligt in het zuiden van het land, waardoor ik nu in het noordoosten, het middenoosten, het verre oosten en nu dus ook het zuidoosten van het land ben. Hong Kong en Kanton zijn nog het verre zuiden, dus dan heb ik echt een beeld van het land gekregen in de reis.

Na snel gegeten te hebben bij een pizzeria (met wat anderen) ben ik naar de kamer gegaan alwaar ik nu, 23.40 uur, de blog afmaak. Morgen gaat wederom een wekker... 

Toch - als afsluitende noot - was vandaag anders dan de andere dagen tot zover: het regende in Shanghai. Het vooruitzicht voor morgen en overmorgen in Guilin is echter weer redelijk droog en ongeveer dertig-plus graden.

Tot later!

I'm Taking a Walk

China, dag 16,

Maandag.

Vanochtend heb ik heerlijk rustig aan gedaan. Rond half acht ging ik pas mijn bed uit, wetend dat vandaag de eerste dag is van het schooljaar. Toch ben ik nog niet aan het werk, ik geniet nog van mijn welverdiende vakantie in China, Shanghai om nu precies te zijn.

Rond negen uur stapte ik op de bus in de richting van de huntongs van Shanghai. Daar heb ik een rondje gelopen in de drukkende hitte van de stad, en zag ik veelal de lokale bevolking wakker worden. De mensen liepen met de nachtpo, want er zijn in de ouderwetse wijken weinig huizen met een eigen toilet. Ook zag ik veel mensen die in hun pyjama door de kleine en nauwe straatjes liepen.

Na een rondje gemaakt te hebben, ben ik weer verder gegaan naar de Bund, om aldaar een kleine cruise te maken over de rivier. Daarbij kon ik nog een keer genieten van het majestueuze uitzicht, zoals jullie ook op de foto kunnen zien. Deze zijn weliswaar gisteren gemaakt, maar desondanks hartstikke mooi. Vandaag was het weer ietsje slechter, iets meer heiig, en de luchtvochtigheid was weer eens enorm. 

Toch heb ik weer vanaf de boot genoeg gezien. De haven van Shanghai is groter dan de haven van Rotterdam en ook drukker. Beiden staan in de top drie van drukste havens van de wereld, samen met de haven van Singapore. Containerschepen varen af en aan en sinds kort ook meer cruise-schepen. Deze zijn natuurlijk enorm, zeker in vergelijking met het rondvaartbootje waarop ik zat.

Na het tochtje met de boot heb ik maar weer eens iets cultureels gedaan, ik heb het gebouw gezien waar het eerste congres van de Communistische Partij gehouden werd. Dat is nu een museum, waarbij je iets kan zien over de tijd van toen. Wat ik bijvoorbeeld niet wist is dat het congres, toen het door de (Chinese, Engelse en Franse) politie gevonden werd, direct werd gestaakt en een dag later op een plezierjachtje is verder gegaan. Dit was zo'n tien jaar voordat Mao Zedong aan de macht kwam. 

Wist je bijvoorbeeld dat bij dat congres ook een Nederlander was?

Daarna ben ik de Franse wijk van de stad, de Franse concessie, ingegaan. Daar heb ik heerlijk geluncht en genoten van de mensen die langsliepen. Een heleboel van hen waren - vanzelfsprekend - Chinees, maar ook redelijk wat Duitsers en andere nationaliteiten waren daar. Dat vond ik best logisch, wetend dat Shanghai de eerste stad was die de deuren voor de westerse wereld opende.

Vervolgens heb ik een heel stuk gewandeld in de richting van het hotel. Het ene laantje in, het andere parkje uit. Langs scholen, winkels en de Engelse en Spaanse wijk van de stad... Kortom ik heb er veel gezien.

In het hotel aangekomen heb ik even wat gedronken, gedoucht en even wat gelezen, hetgeen heerlijk was, wetend dat ik morgen weer een lange dag tegemoet ga. Dan vlieg ik o.a. naar Guilin, hetgeen een uur of twee duurt.

Toch was dit niet het einde van mijn dag.

's Avonds ben ik namelijk nog naar het lokale uitgaanscentrum geweest. Daar heb ik mijn ogen uitgekeken, want er waren vele leuke en kleine restaurantjes die allerlei specialiteiten aanboden uit verschillende Aziatische keukens. Na nog een ijsje gehaald te hebben en nog wat gedronken te hebben bij de bar in het hotel ben ik toch maar gaan slapen. Morgen de laatste ochtend in Shanghai, 's avonds ben ik dus in Guilin. Morgen weer meer?!?

I'll have a Shanghai Noon, please.

China, dag 15,

Zondag.

Vanochtend vroeg, rond half zeven, ging de wekker al weer. Ze wekte mij uit een onrustige slaap, mede mogelijk gemaakt door het matras dat, in mijn mening, een plank met een laagje stof was. Toch heb ik flink kunnen uitrusten, wat ook maar goed was omdat we een lange dag tegemoet gingen.

Vanuit Suzhou gingen we direct naar een zijde-fabriek waar ik het gehele proces van rups tot cocon gezien heb en ook de manier waarop de mensen de cocon gebruiken om er zijde van te maken. Een bijzonder schouwspel op de plek waar de mooiste en fijnste zijde van heel de wereld vandaan komt. Zelfs de Italiaanse kleermakers, bekend om hun zijden kleren, halen de zijde hier vandaan.

Vervolgens reden we door naar Shanghai, het financiële hart van China, waar we direct een mooie tempel bezochten. De tempel van de Jaden Boeddha, zoals deze heet, heeft een mooie Boeddha die geheel van jade is gemaakt. Hij is zo'n twee meter hoog en uit een brok jade gemaakt. Dat zal dus een enorme steen geweest zijn!

Na de lunch zijn we wezen lopen op de Bund, een boulevard langs de rivier de Huangpu, die weer een zijtak van de Jangtze rivier is. Deze mondt uit in de Oost-Chinese zee, wat weer een deel is van de Grote Oceaan.

Deze Bund, die boulevard, loopt langs de rivier en heeft een beroemde straat daar haaks op staan, de Nanjing road. Dat is de Chinese equivalent van Times Square in New York of de Champs Elysees in Parijs. Daar hebben we even rondgelopen en wat gedronken.

Na het diner - wat geen Chinees eten was - heb ik nog een avondtocht gemaakt door het mooie Shanghai, waarbij ik wederom de Bund heb bezocht (erg mooi in het avondlicht, zeker met de volle maan op de achtergrond) en ben ook de JingMao-toren op geweest. Daar was op de 88e verdieping een observatiedek gemaakt, dus had je een perfect uitzicht. En wederom die maan...

Ook ben ik met een klein treintje onder de rivier doorgegaan, waarna ik over de oudste Chinese stalen brug weer terug ben gelopen. Ook het Nationale Monument voor de gesneuvelde soldaten kwam langs, evenals het beeld van een burgemeester van Shanghai.

Nu zal ik mijn bed induiken. Morgen heb ik een ochtendtour en de middag is heerlijk vrij. Ik denk dat ik dan de Fransen en de Engelsen met een bezoek vereer.

Mocht ik echter niet morgen een blog plaatsen, komt dat door het internet hier, want dat is hoogst onbetrouwbaar.

Tot later!

The Lingering Gardens

China, dag 14,

Zaterdag.

Het is zaterdagavond, de eerste dag van de nieuwe maand en ik vertoef nog steeds in het prachtige China. Ik voel me een gezegend mens, maar dat kan ook meer komen door andere zaken, waarover ik later meer zal schrijven.

Vanochtend, na het ontbijt, ben ik bij een parelkwekerij geweest, alwaar ik uitleg kreeg over hoe de parels gekweekt worden. Het schijnt, want dat wist ik niet, dat er drie soorten parels zijn: fabrieksparels, natuurlijk gekweekte parels en natuurlijke parels. Ik ben op een plek geweest waar ze natuurlijk gekweekt werden.

In een vijvertje lagen allemaal kokosnoten met daaronder, onder water natuurlijk, netjes met oesters. In die oesters, die daar expres zijn ingelegd, zijn kleine stukjes sluitspier van andere oesters gelegd, zodat er meer parels in een oester zitten. Speciaal voor mij werd een oester opengemaakt, zodat ik kon zien hoeveel parels er in een oester zaten. Dat waren er achttien!

Later die dag, nadat ik van Nanjing naar Suzhou was gereden - een kleine tweehonderdvijftig kilometer - heb ik een stukje gevaren over een van de grote kanalen die door Suzhou stroomt en heb nog even op een marktje gekeken. Suzhou (evenals Hangzou) worden ook wel het Venetië van China genoemd. Veel riviertjes, kleine stroompjes, grachten en kanalen gaan door de stad, welke daardoor erg mooi wordt.

Na de boottocht ben ik iets verder gegaan in Suzhou, naar een plek die bewonderenswaardig is. De 'Lingering Gardens', de tuinen waar je blijft rondhangen - op de UNESCO-lijst. 

Die plek is zo magisch, je loopt van tuin naar tuin, bomen, planten, water en rotsen zie je overal en daarnaast hoor je de traditionele instrumenten van de Chinezen op de achtergrond spelen. Het was een plek waar ik, na drie minuten rondlopen, al helemaal tot rust kwam.

Daar sprak ik ook een man uit Seattle. Hij liep met mij mee omdat er een Engelse gids bij ons was. Hij vertelde me dat dit de eerste keer in vier weken was dat hij een uitleg in het Engels hoorde. Hij was wel vaker meegegaan met excursies en dergelijke, maar nog niets was in het Engels. Dat valt me ook op: bijna niemand spreekt hier Engels. Dat zou op zich niet zo'n probleem zijn, ware het niet dat dit ook geldt bij de toeristische attracties waar jaarlijks ook erg veel niet-Chinezen op af komen.

Gelukkig heb ik altijd een Engelstalige gids rondom de dingen die ik doe, waardoor ik daar geen problemen mee heb.

Na in die tuinen rondgelopen te hebben ben ik naar het hotel gegaan. Daar heb ik gegeten en later die avond met wat anderen nog wat gedronken. Morgen ga ik in e richting van Shanghai, waar ik twee nachten zal doorbrengen. 

Hoe het internet daar geregeld is weet ik niet, dus geniet in de tussentijd maar van deze foto's. 

One Thousand and Sixhundred Seventy Meters

China, dag 13,

Vrijdag.

Zoals ik vanochtend al schreef zit ik in de mooie plaats Nanjing. Een grote stad met meer dan zeven miljoen inwoners siert deze plek en het eerste wat ik vanochtend deed nadat ik ontbeten had, was een eindje gaan lopen.

Samen met een andere Nederlander zijn we een stuk wezen lopen, eerst in de richting van een industrieterrein en vervolgens naar een lokale markt. Bij het industrieterrein verbaasde het ons dat er helemaal geen bewaking alert was. We konden zo door de hoofdpoort heenlopen en zijn zelfs enkele gebouwen ingelopen en hebben daar gekeken. Zo liepen we een gebouw in waar een mevrouw aan het schoonmaken was en konden we doorlopen tot de kamer waar de beelden van de bewakingscamera's stonden. Zonder dat iemand ons ook maar een strobreed in de weg legde. 

Daarna zijn we een fabriekshal ingelopen waar wel enkele mannen ons vreemd aankeken, maar ons wel begroeten met de "hello" en "ni hao" die ik onderhand van hen gewend ben gaan worden.

We zagen hoe enkele mensen aan de lopende band bezig waren en druk doende ons aan zaten te staren. Dit was nog voor half negen in de ochtend, maar iedereen was al druk aan het werk.

Vervolgens zijn we naar een lokale markt gelopen, waar we ook met verbazing werden aangekeken. Volgens mij komen er weinig buitenlanders in de buitenwijk waar het hotel stond, maar nog minder gaan bij het hotel weg om door de buurt te gaan lopen. Wel weer een ervaring an sich.

Die middag, na de lunch die we min of meer aansluitend aan het ontbijt deden - lees: er zat niets anders tussen - zijn we direct naar het Nanjing museum gegaan. Daar ligt een lijkwade die compleet van jade gemaakt is. Als je deze ook wilt zien, kan ik maar een ding zeggen: pech gehad! Morgen gaat het museum voor zeker acht maanden dicht in verband met een renovatie.

Na het museum zijn we naar het bruggenhoofd gegaan van de eerste, door Chinese handen gemaakte, spoor- en snelwegbrug over de rivier de Jangtze. Die rivier, die je misschien ook kent onder de naam Jangtzekiang, staat in de top drie van langste rivieren in de wereld. Enkel de Nijl en de Amazone zijn langere rivieren. Het woordje -kiang betekent rivier; de Chinezen noemen het ook dus de Jangtze. Overigens zie ik die naam ook steeds vaker langskomen en de oude naam wordt bijna niet meer gebezigd.

Nadat we een van de weinige standbeelden van Mao Zedong hebben gezien, gingen we met de lift naar de vierde verdieping waar het 'balkon' te vinden was, vanwaar je een mooi overzicht van de stad had. De lokale gids vertelde me dat de rivier op dat punt 1.670 meter breed was, een heel eind dus. De brug staat dan ook in het Guiness Book of Worldrecords als langste dubbeldekker brug ter wereld.

Vervolgens zijn we naar de wijk rondom de Confucius Tempel gegaan, waar je wat kon shoppen en eten. Ik ben de tempel niet ingegaan om twee simpele redenen: allereerst is het geen probleem om een keertje wat geld niet uit te geven (je moest entreegeld betalen) en ten tweede heb ik in deze vakantie al zoveel tempeltjes gezien...

Nanjong, een vroegere hoofdstad van het Rijk, betekent hoofdstad van het Oosten. Tevens werd de stad gezien als een van de vijf 'ovens' van China, met temperaturen die op kunnen lopen tot 43* Celsius in de zomer. De luchtvochtigheid is daarnaast ook nog eens tussen de 90 en 98%, waardoor het vies klam en warm is, zoals vandaag.

Wel hebben ze overal in Nanjing bomen geplant waardoor het iets afkoelt in de schaduw. Platanen zie je bijna langs alle wegen, hetgeen een zeer groene stad achterlaat.

Rond tienen was ik op mijn kamer in mijn hotel waarna ik, na snel gedoucht te hebben, deze blog aan het schrijven ben. Morgen vertrek ik weer uit dit hotel om door te reizen naar Suzhou, waar ik ook maar een nacht ben. Mocht ik morgen dus niet posten, heb ik geen wifi. Tot later!