China, dag 12,
Donderdag.
Op het moment van schrijven - vrijdagochtend kwart voor zeven - ben ik al bijna 24 uur in touw. Straks ga ik ontbijten en ik hoop dat ik vervolgens deze blog afschrijf. De reden dat ik al 24 uur in touw ben is simpel: ik heb zojuist bijna twaalf uur getreind. Nu zit ik, na lekker gedoucht te hebben, op het bed. Maar terug naar de dag van gisteren...
Gisterochtend zijn we als eerste naar de Wilde Ganzen Pagode geweest. Deze pagode, oftewel Boeddhistische tempel, komt aan zijn naam door, inderdaad, een vlucht wilde ganzen.
Op de plek van die tempel woonden honderden jaren geleden ook al monniken. Deze hadden, in een zomer die te droog was voor een goede oogst, erge honger en begonnen Boeddha te vragen of hij hen wilde helpen. Opeens vloog er een vlucht wilde ganzen over die prompt naar beneden viel en voilà, de Wilde Ganzen Pagode is geboren.
Op dat terrein kregen we een korte uitleg over de Boeddhisten en vooral ook hoe ze aan hun geld komen. Het is immers een enorm complex met een enorme pagode in het midden, meerdere zalen en functioneert nu alsnog als tempel met monniken.
Vervolgens zijn we naar een jadewerkplaats gegaan. Daar werd me verteld hoe je jade kan herkennen en bovendien ook kan zien hoe goed het is. Dat het geen zachte jade of glas of zelfs plastic is, maar echt goede jade.
Na de lunch zijn we naar het Moslimkwartier - de vroegere wijk van de buitenlanders - om daar een van de oudste moskeeën van China te zien, als het al niet de oudste is.
Na de moskee, en een kopje koffie, zijn we wezen lopen in de bazaar rondom de moskee waar verrassend weinig spullen te koop zijn die niet namaak zijn. "Echte" Guchi, Bruno Bandani en Bolexen...
Na de bazaar zijn we naar het station gelopen om vanaf daar de trein te pakken richting van Nanjing, waar ik nu dus ben. We reden geen 50 of 100 kilometer, geen 250 of 500 km, maar meer dan 1250 kilometer met de trein, waar ik geen oog heb dichtgedaan.
In de coupe, waarin ik lag, lag ook een Chinese opa, een Chinees meisje en een Belgische dame. Die opa lag me toch een partij te snurken! Ook gingen de meesten rond acht uur al het bed in terwijl dat toch echt iets te vroeg voor mijn doen is. Rond half vijf kwam de trein aan in Nanjing en werd ik vanaf het station naar het hotel getransfereerd. En nu ben ik hier...
Rond twaalven gaan we weer van start.
Tot de volgende keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten