Al vijftien weken lang stelt Petepel ons vragen over de boeken die we lezen, de boeken die we willen lezen en zeker ook wat de boeken met ons allemaal doen. Vandaag is de dag van de vijftiende vraag, die hieronder te lezen valt. Eerdere vragen kan je hier terugvinden.
Wat is het boekfragment dat je het meest (letterlijk) is bijgebleven?
Ik heb best wat boeken gelezen in de jaren dat ik kan lezen en toch zijn er weinig boeken die mij echt bijgebleven zijn. Ik ben een snelle lezer, waarbij details van een eerder boek mij vaak verlaten bij het begin van een nieuw boek. Dat betekent niet dat ik helemaal niets meer weet van de boeken die ik gelezen heb: ik onthoud voornamelijk de hoofdzaken.
Dat is echter niet bij elk boek het geval. Er zijn enkele boeken die ik nu alsnog kan dromen. Dat kan zijn doordat ik dit boek vaker heb herlezen, doordat er een film (of graphic novel) van uitgekomen is of simpel doordat ik op plaatsen uit het boek ook daadwerkelijk heb rondgelopen.
Dat laatste geldt bijvoorbeeld voor de 'Da Vinci Code' - Dan Brown - maar ook voor 'Het Rendiervolk' - Megan Lindholm (aka Robin Hobb). Hoe bijzonder is het als je op plaatsen die je uit een boek kent kan rondlopen?
Er is echter één gedicht uit het boek van Juliet E. McKenna - Livak's Waagstuk - dat me bijblijft. Omdat ik geen copyright wil gaan schenden zal ik hier heel kort er iets over opschrijven. Diegenen die het complete gedicht willen hebben, mogen best langskomen: het boek leen ik je graag uit. Wel een puntje van kritiek: enkel de eerste drie delen zijn in het Nederlands vertaald. Deel 4 en 5 zijn niet vertaald. En het zijn ook niet direct meesterwerken, nu we toch eerlijk zijn...
Drie personen staan te schuilen voor de regen onder een boom. Een oude man, een jong meisje en een bard. Ze praten met z'n drieën over het leven. Ieder op de manier zoals ze in hun eigen leven zijn. Vrij, vrolijk, met een grap en een grol of pessimistisch... Op het einde, als het gezelschap weer weg is, geeft de boom zijn idee van het leven. Een bijzonder gedichtje, wat door de schrijfster enkel als tussendoortje is opgeschreven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten