Blog 31.
Zo. Het heeft even geduurd alvorens er een nieuwe blog kwam. En dat wachten wordt beloond ook!
Het hele weekend zat het huis stampvol. Ma was jarig, wat op zich al reden genoeg voor een feest was, maar ook zus en zwager kwamen met hun kleintje naar Assen toe.
Vanaf woensdag waren zij hier, vanaf vrijdag ook andere zus en zwager (+3 kinderen) en vrijdag, zaterdag en ook vanavond zullen nog mensen langskomen. Geen sinterklaas dus, en ik ben de enige die dat erg vind. Ben ik zielig of wat.
Dan maar zelf een klein beetje sinterklaas gevierd. Gisteren via een internetwinkel enkele dingen besteld, mooi (gratis) inpakpapiertje eromheen en dan mooi thuis laten bestellen. En natuurlijk datzelfde ook voor chocoladeletters. Bij een lokale drogisterij waren gisteren de chocoletters al 1+1. Dus, voor een eurootje twee lekkere letters gekocht.
't Was dus al erg druk hier, dit weekend. In de woonkamer sliepen een zus en zwager, bij mijn ouders op de kamer een kleintje, mijn broertje sliep op de kamer van een ander broertje en op de kamer die vrijkwam sliepen er ook al twee. En op de kamer die 'leeg' staat ook nog eens zus, zwager en hun kleintje. Voller kon bijna niet.
Doet me denken aan een hotel, alhoewel we dus geen prijzen rekenen. Ontbijt, eten... alles wordt er bij inbegrepen. Enige nadeel is het lawaai. Rond vieren begint het ene kleintje te huilen dat het te eten wil, rond zessen wordt een ander kleintje wakker en wil naar beneden. Nu liggen weliswaar haar ouders beneden, maar dan nog... Zes uur...
Van slaap is dit weekend dus niet veel gekomen. Dat is enigszins storend, aangezien ik sinds afgelopen vrijdag werk voor de komende twee week heb. Ik mag namelijk acht dagen lang in Ureterp voor de groep staan. Enkel een vrijdag (Hoogezand) en een woensdag (Assen) ben ik daar niet. Voor de andere dagen, tot de kerstvakantie, ben ik dus daar.
Na de kerstvakantie ben ik dus twee weken in India. Ik heb mijn neefje nu gezien, in de armen gehad en - tot mijn teleurstelling, dat mogen ze wel doen als ik er niet bij ben - horen huilen. Zij vertrekken rond de 13e december weer naar India, en ik kom er enkele dagen later ook naar toe. En daar heb ik zin in!
Acht-en-een-half uur in het vliegtuig. Daar zie ik wel enigszins tegenop. Ik vind drie kwartier in de auto al veel, maar 8,5 uur... Poe. Dat wordt een lange zit.
Nou ja, nu nog niet teveel mee zitten. Eerst de komende weken maar eens flink lesgeven.
Allemaal een fijne dag en week gewenst!
(oja, opdrachten mogen nog steeds worden ingezonden!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten