Het is weer zondag, een nieuwe vraag van Petepel is online. Dit keer de 45e vraag alweer. We vliegen door de vragen evenals we ook door de weken schieten. Deze week is het de volgende vraag:
Waarom zou een roman zich onmiddellijk voor ons moeten ontsluiten?
Eigenlijk is de vraag an sich al een debat waard. Want ik ben het daar al niet mee eens. Boeken hoeven van mij echt niet perse altijd direct helemaal gesnapt te worden. Sommige boeken houden een air van geheimzinnigheid, waardoor ze juist ook een stuk leuker blijken. Of een boek dat je na drie keer herlezen pas in al haar dieptes opgevat hebt. Dat zijn pas boeken.
Natuurlijk zijn er ook boeken die na drie bladzijden al geheel duidelijk zijn, dat je op dat moment al bijna een voorspelling kan doen. Die boeken lees je ook wel, maar de boeken die je echt onthoud zijn de boeken die je aan het denken zetten. 'Heb ik dit zojuist echt zo gelezen?'
Zo schieten me de boeken van WJ Maryson in eens te binnen. Deze Zeeuwse schrijver heeft in zijn boeken de hoofdpersonen door de tijd heen bijna dezelfde namen gegeven. Alleen de letters zijn door elkaar gehusseld. Nu was dat nogal een zoektocht toen ik dat leerde, want beide series heb ik herlezen. En dan nog wist ik niet alle zeker.
Vandaar ook dat mijn antwoord op deze vraag het volgende is: moet dat dan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten