Afleiding?!?

Regelmatig bemerk ik bij mijzelf de gedachte of ik niet in de verkeerde tijd ben geboren. Dat vraag ik me dan ook serieus af. Ik raak razendsnel afgeleid en de tijd waarin we nu leven zit tjokvol met mogelijkheden om afgeleid te worden. Waar ik ook kijk, wat ik ook doe, er zijn ontelbaar manieren om mijzelf af te leiden van wat ik daadwerkelijk wilde gaan doen. 

Het is alsof ik in de auto zit en wel wil gaan rijden, maar de vogels, bomen, mensen, dieren... alles leidt me af.

Ook voor het schrijven van dit simpele stuk ben ik al meerdere malen afgeleid. Het internet is dan ook een bron van afleiding en op het moment dat ik dit schrijf heb ik deze dan ook uitgeschakeld. Datzelfde geldt ook voor andere zaken: ik zit op dit moment niet eens thuis. Mijn boeken, muziek, tv... allerlei zaken die me van het schrijven houden, heb ik dus nu al wegberedeneerd.

De afleiding volgt me in mijn huis en gaat zelfs mee naar mijn bed! Hoe vaak betrap ik mijzelf er niet op dat mijn telefoon binnen handbereik van mijn bed ligt. In mijn hoofd beredeneer ik dat simpel weg - het is immers ook mijn wekker - maar het zorgt er wel voor dat ik voordat ik ga slapen nog even kijk. Even het nieuws, even de sociale media en ‘even’ later is er een half uur voorbij. 

Voor een lange tijd was er maar één oplossing voor deze afleiding voor mezelf te bedenken. Ik zette een koptelefoon op en sloot mijn ogen. De harde muziek en gesloten ogen sloten mij af van de buitenwereld. Natuurlijk zijn dat momenten waar ik niets doe, maar op dat soort momenten blijf ik mezelf afvragen: zou dit ook zijn gebeurd in een andere tijd?

Een tijd die stiller is, een tijd met minder mogelijkheden om afgeleid te worden. Een rustiger tijd, zonder al het internet om mij te storen, zonder al dat verkeer op de weg wat mij afleidt, zonder... Zou ik in die tijd ook last hebben gehad van het uitstellen van dingen omdat ik met iets anders bezig ben?

Zou ik dan een ander persoon zijn? Een beter iemand wellicht?

Ik weet het niet.