zondag 31 maart 2013

50 Books - Vraag 12

Het is weer zondag en dat betekent normaal gesproken weer een nieuwe vraag uit de reeks van Petepels #50Books-challenge. Hierbij vraag 12.

Welk dierenboek is je altijd bijgebleven?

Qua boeken met dieren als hoofd- en bijrollen ken ik vrij weinig. Enkel uit mijn jeugd - alhoewel dat nog niet eens zo lang geleden is - ken ik boeken als Wolf en Snuf de Hond. Beiden las ik graag en zelfs dezer dagen kan ik op de scholen waar ik werk niet langs een van deze boeken lopen zonder dat ik er even verlangend naar kijk.

Je zou dus kunnen zeggen dat die boeken mij, tot dusverre, zijn bijgebleven. En dat is ook niet zo vreemd: de avonturen die de jongens beleefden zijn bijzonder genoeg. Snuf heeft in de oorlog bij het verzet geholpen en ook Wolf is niet vreemd met het opzoeken en vinden van boeven. Beiden waren goed getraind en dat maakte hen tot perfecte side-kicks.

Tegenwoordig is een boek wat ik erg mooi vond (de film is overigens wel een hele overtreffende 'Hollywood'-productie van het boek) waarin dieren een rol spelen het boek 'We Bought a Zoo', van Benjamin Mee. Mocht je die nog niet gelezen hebben: #aanrader.

zondag 24 maart 2013

Gelukkig hebben we de ANWB nog

Afgelopen dinsdag stond ik - zoals gewoonlijk - om half zeven op. De wekker was gegaan, het werk wachtte op me en nadat ik lekker ontbeten had stond ik rond tien over zeven dus ook op om richting de auto te gaan. Tot zover nog niets bijzonders.
Ik stapte de auto in, zette mijn tas naast me op de grond en mijn telefoon op de bijrijdersstoel, startte de auto en schakelde de verwarming aan. Er is niets vervelender dan te moeten rijden in een steenkoude auto. Ik reed enkele meters achteruit en merkte iets bijzonders: mijn auto wiebelde.

Ik zette de auto stil en stapte uit. Mijn verbazing sloeg al snel om in ergernis toen ik zag dat ik een lekke band had. Nu zal dit zeker voor de meesten geen probleem zijn: band vervangen en klaar is Kees. Nou, voor mij gaat het net iets anders. Mijn twee handen (Lees: linkerhanden) hebben geen flauw benul van hoe zoiets fatsoenlijk aan te pakken. Ik had de band naast de auto liggen, pakte de krik en probeerde eens hoe je zo'n ding in beweging kon brengen.

Ik kreeg er geen beweging in! Mijn beide linkerhanden besloten daarna het meest logische te doen in zo'n situatie, dus pakte ik mijn telefoon en belde de ANWB. Deze heb ik in drie jaar autorijden ook al driemaal aan de lijn gehad. Rond twintig over zeven belde ik de centrale dus, en de reparateur zou binnen een uur te plaatse zijn.

Wachten... Wachten... Ik belde ondertussen de school al even waar ik die dag (en week) werkte om hen te laten weten dat ik later zou zijn in verband met mijn lekke achterband. Ook sms'te ik de invalpoolbeheerder om ook hem te laten weten dat ik later zou arriveren op die school, en hij mailde me vrij vlot terug. 'Blijf rustig Martijn.'

Ik en rustig blijven op zo'n moment... De eerste keer dat ik de ANWB nodig had, na een klapband op de A7, was ik abnormaal kalm. Op dit moment echter stond ik te koken. Ik wilde nog zoveel dingen doen! Ik moest nog even iets kopiëren, wilde nog even wat plaatjes opzoeken voor de rekenles en daarnaast nog even de laatste spullen voorbereiden...

Rond achten kwam de monteur achteloos aanrijden en hielp me met mijn probleem. Hij meldde nog wel even dat de band die hij er nu op zette een 'thuisbrengertje' was, een band waarmee je dus eigenlijk niet te hard mocht rijden. Terloops bracht hij nog naar voren dat de meeste garages wel rond achten hun deuren opende en dat als ik toch al laat was, ik beter nog even een nieuwe band kon halen. Ik zag daar de logica van in en reed door naar de garage.

De garage was net open en mijn 'vaste monteur' (ik heb de auto daar gekocht en sindsdien kom ik met alle problemen bij hem) was er ook en hielp me direct: hij plaatste een nieuwe band en zou mijn oude wel even herstellen. In de tussentijd kon ik gewoon weg. Geen rekening, niets. (deze kreeg ik een dag later via de post, een kleine €15,-)

Daarna racete ik door naar de school waar ik om negen uur aan kwam en de kinderen rustig zaten te lezen met de ib-er voor de groep. Geen probleem, niets aan de hand, zei ze. Voor mij echter wel, maar dat zij dus zo.
Ik verontschuldigde me bij de kinderen en later ook bij mijn collegae maar allen vonden er niets ergs aan. Het kan toch gebeuren? En ja, dat kan. Maar waarom mij nu net op dat moment...

Ach, elk moment zou een vervelend moment zijn geweest...


Laatst Gelezen Boek: De Alchemist - Michael Scott
Laatst Geziene Film: Dark Shadows (2012)
Laatst Geluisterde muziek: RED - Taylor Swift

50 Books - Vraag 11

Vraag elf uit de reeks van Petepel.

Welk boek las je onlangs en wil je iedereen aanraden ook te lezen?

In alle eerlijkheid zou ik hier een boek kunnen noemen wat hoogdravend is of wat een mooie moraal heeft die ik jullie wil meegeven. Toch pak ik het eens wat simpeler aan en pak een boek wat ik in de afgelopen maand uit heb gelezen.

Want enige tijd geleden last ik een Engels boek van Stephenie Meyer - jeweetwel, van de Twilight-boeken - genaamd "The Host". Dit boek is natuurlijk ook in het Nederlands te krijgen en heeft daar de minder toepasselijke naam "Zielen" gekregen.
Dit boek is een boek wat ik eenieder zou aanraden. De innerlijke strijd van een mens is hier, weliswaar op een sci-fi / fantasy-achtige manier, bijzonder mooi weergegeven.

Voordat ik het boek gelezen had, las ik al enkele recensies van het boek. De meeste daarvan spraken over een saai boek, waarbij je de eerste vierhonderd pagina's zou kunnen overslaan omdat het wat langdradig is. Zelf ben ik het daar helemaal niet over eens: je hebt die eerste zoveel pagina's nodig om je de spanning en emoties te laten meebeleven met de hoofdpersonen.

Zoals ik al zei, het is niet direct een boek met een boodschap... of misschien ook wel? Lees het zelf maar eens en reageer maar eens! En overigens: welk boek zou je mij aanraden?

zondag 17 maart 2013

50 Books - Vraag 10

Vraag 10 van de #50Books-uitdaging van Petepel.

Wat betekent de Boekenweek voor jou?

Voor het antwoord zal ik vandaag kort en krachtig zijn. Het is namelijk zo dat de officiële Boekenweek weinig tot geen betekenis in mijn leven speelt. Alhoewel je bij aankoop van een bepaald bedrag een klein geschenk krijgt, heb ik al jarenlang het idee dat de schrijver daarvan niet in mijn straatje past.
En ja, ik heb enkele jaren achtereen de geschenken gelezen, maar meer om wat te lezen te hebben dan om de plezier die het lezen me - zou moeten - schenken.

De Kinderboekenweek, waaraan vele scholen meedoen, is echter wel weer een week waaraan in meedoe. Ik lees de boeken die dan worden aangeraden voor aan klassen en afgelopen jaar heb ik zelfs een tentoonstelling georganiseerd met collega's voor deze week. Dan trek ik alle registers open.

Maar de Boekenweek... *schudt zijn hoofd*

zondag 10 maart 2013

Weet je dat de lente komt... ooit?!?

Terwijl het jaar vordert en je zou verwachten dat de lente wel eens zou gaan beginnen, is niets minder waar. Vannacht is er weer enkele centimeter sneeuw gevallen en daarmee is de temperatuur ook weer naar beneden gegaan. Onder het vriespunt dan, welteverstaan.

Alhoewel afgelopen woensdag het weer heerlijk was, 's middags ben ik zelfs nog naar het bos geweest en dinsdag en donderdag heb ik op het schoolplein gegymd met een groep kinderen, is dat nu weer veranderd. Dit weer laat me nadenken over hoe het weer de komende tijd zal gaan veranderen.

De zomers zullen warmer gaan worden, de winters ook en de lente en de herfst zullen langzamerhand gaan veranderen in een aan- en uitloop van de winter danwel zomer. Althans, dat is mijn voorspelling. Zeker gezien hoe alles er nu uitziet.

En met dat in het achterhoofd is het vragen of en zo ja wanneer de lente gaat beginnen een moeilijk te beantwoorden vraag. Soms word het me gevraagd in de klas waarna ik enkel kan zeggen wanneer de meteorologische lente begint, evenals de officiële start van het nieuwe jaar.

Desalniettemin maakt het mij niet veel uit. Het weer is nog goed en we bibberen maar eventjes op een dag. De rest van de tijd zit ik toch veel binnen, werkend of slapend of genietend van de tijd die ik rustig aan kan doen.

De afgelopen week is me veelvuldig gevraagd of ik het niet vervelend vind om steeds maar niet te weten wanneer en of ik wel werk. natuurlijk is dat het geval. Ik kan steeds wel dingen plannen, maar of ze doorgaan is daarna natuurlijk wel weer de vraag. Dat is het leven van een invaller. Vast werk wil ik wel, maar dat vinden is lastig als het al bestaat. Veel banen zijn halve banen...

Even een klein overzichtje wat ik bij deze blogs tot zover altijd deed:
Laatst Gelezen Boek: The Host - Stephenie Meyer
Laatst Gekochte CD: The Truth About Love - P!nk
Laatst Geziene Film: Intouchables (2012)

50 Books - Vraag 9

We vliegen door de weken en zijn nu bij vraag 9 van de #50Books-Challenge van Petepel die ons wekelijks een nieuwe vraag geeft waarover wij - jij dus ook - een blog kunnen schrijven. De eerdere bijdragen kan je vinden via het label 50books. Nu dus de negende vraag:

Hoe kom jij aan je boeken?

Ik ben zelf een boekkoper en geen -lener. Ik heb geen abonnement bij de bibliotheek en slechts heel zelden leen ik boeken van deze of gene. Dat betekent dus ook dat ik veel boeken op de één of andere manier bij mij thuis moet zien te krijgen. Meestal koop ik ze online, waarna ik ze bij de deur krijg of dat ik ze kan ophalen in de boekhandel.

Nu zijn er in mijn woonplaats best wat boekhandels, alleen de meesten verkopen niet direct alle boeken die ik zoek. Dat is enerzijds erg frustrerend, anderzijds is het alleen maar mooi, want op die manier kom ik wel weer aan nieuwe ideeën voor boeken: online en in de boekhandel kijken mijn ogen goed.
Er is zelfs een tijd geweest dat ik geen boekhandel in kon zonder dat ik er uit liep met een tas met in ieder geval een paar boeken.

Nu is dat ietsje anders. Ik let op wat ik koop en koop ook vooral op eigen interesse en op aanraden van anderen. Maar dan nog veelal via internet.

En jij?

zondag 3 maart 2013

50 Books - Vraag 8

De achtste vraag in de #50books challenge van Petepel:

Hoeveel tijd lees je gemiddeld per week?


Zoals bij alles is elke dag weer een nieuwe dag. De ene dag lees ik meer dan de ander, hetgeen ook wel logisch is gezien mijn werk. De ene dag werk ik, waardoor ik weinig tot geen tijd heb om te lezen - alhoewel ik meestal wel weer op tijd thuis ben. Meestal lees ik in de avond, maar als ik de dag erna weer vroeg op moet, slaap ik liever op tijd.
Als ik niet werk mag ik de keus maken tussen verschillende opties, waar lezen ook één van is. En soms kies ik ervoor om niet altijd te lezen.

Gemiddeld gesproken lees ik tussen de twee en acht uur per week een boek, maar er zijn meer dingen dan alleen boeken te lezen. Artikelen en blogs lees ik ook gewoon als tussendoortjes, dus dat zijn ook wel een tweetal uren per dag.

Er zijn weken geweest dat ik rond de veertig uur gelezen heb, maar evenzo ook de andere kant waar ik niet gelezen heb. Ach. Zo lees je veel, zo lees je even niet.