Bericht 46.
Twee weken ben ik nu weer in Nederland. Twee volle weken, waarbij ik toch al zeker zeven dagen gewerkt heb, tientallen mailtjes verstuurd heb, een fotoboek in elkaar geknutseld heb, ruim vijf uur getreind heb en daarnaast, als klap op de vuurpijl, ook nog eens ziek ben geworden.
Ja, je leest het goed. Afgelopen maandag begon ik last te krijgen van mijn keel. Hij zwelde wat op en liet minder drinken toe. Met veel gehoest werd het minder, maar dat betekende niet dat het over was. Het bleek slechts het begin te zijn van een serie klachten.
Dinsdag was ik in Utrecht. De hele dag ging het goed, totdat ik 's avonds, in Groningen, in een keer merkte dat mijn neus begon te lopen. En daar was geen houden aan. Die avond, in bed, besloot ik te kijken of het minder werd, want ik zou de dag er na wel gewoon moeten werken.
Helaas bleek dat niet het geval, sterker nog, woensdag was ik nog zieker. Hoofdpijn, duizeligheid... Twee symptomen die ik nog bij de anderen kon gaan gooien. Niet geweldig, maar omdat ik maar een halve dag hoefde besloot ik gewoon wel te werken. Wat kan 5 uur met je doen, toch?
Fout. Ik kwam die middag thuis met het gevoel alsof bij elke hartslag een moker op mijn hoofd sloeg. Mijn keel deed pijn, mijn neus liep maar weg en een langere periode staan was... een uitdaging. Op tijd naar bed is bij mij geen optie, dan ben ik alleen 's nachts maar wakker. Toch probeerde ik 's avonds op tijd naar bed te gaan en te gaan slapen.
Zeven uur lag ik in bed. Half twaalf was ik alweer klaarwakker. De hele verdere nacht liggen woelen, water halen, woelen en nog een keer water gehaald. Mijn temperatuur ging op en neer, het ene moment rilde ik van de kou en het andere moment sloeg ik de dekens van me af, ik gloeide helemaal.
Nu, donderdagmiddag merk ik dat het wel weer wat beter gaat. Mijn hoofdpijn is gezakt, ik heb het soms wat koud, soms wat warm maar mijn keel en neus werken weer wat normaler. En dat scheelt al een heleboel. Lekker uitzieken vandaag en morgen. En dan na het weekend wel weer zien.
Ik hoop dat jullie allemaal nog wat 'gezonder' zijn dan ik. En zo niet: Beterschap!
Twee weken ben ik nu weer in Nederland. Twee volle weken, waarbij ik toch al zeker zeven dagen gewerkt heb, tientallen mailtjes verstuurd heb, een fotoboek in elkaar geknutseld heb, ruim vijf uur getreind heb en daarnaast, als klap op de vuurpijl, ook nog eens ziek ben geworden.
Ja, je leest het goed. Afgelopen maandag begon ik last te krijgen van mijn keel. Hij zwelde wat op en liet minder drinken toe. Met veel gehoest werd het minder, maar dat betekende niet dat het over was. Het bleek slechts het begin te zijn van een serie klachten.
Dinsdag was ik in Utrecht. De hele dag ging het goed, totdat ik 's avonds, in Groningen, in een keer merkte dat mijn neus begon te lopen. En daar was geen houden aan. Die avond, in bed, besloot ik te kijken of het minder werd, want ik zou de dag er na wel gewoon moeten werken.
Helaas bleek dat niet het geval, sterker nog, woensdag was ik nog zieker. Hoofdpijn, duizeligheid... Twee symptomen die ik nog bij de anderen kon gaan gooien. Niet geweldig, maar omdat ik maar een halve dag hoefde besloot ik gewoon wel te werken. Wat kan 5 uur met je doen, toch?
Fout. Ik kwam die middag thuis met het gevoel alsof bij elke hartslag een moker op mijn hoofd sloeg. Mijn keel deed pijn, mijn neus liep maar weg en een langere periode staan was... een uitdaging. Op tijd naar bed is bij mij geen optie, dan ben ik alleen 's nachts maar wakker. Toch probeerde ik 's avonds op tijd naar bed te gaan en te gaan slapen.
Zeven uur lag ik in bed. Half twaalf was ik alweer klaarwakker. De hele verdere nacht liggen woelen, water halen, woelen en nog een keer water gehaald. Mijn temperatuur ging op en neer, het ene moment rilde ik van de kou en het andere moment sloeg ik de dekens van me af, ik gloeide helemaal.
Nu, donderdagmiddag merk ik dat het wel weer wat beter gaat. Mijn hoofdpijn is gezakt, ik heb het soms wat koud, soms wat warm maar mijn keel en neus werken weer wat normaler. En dat scheelt al een heleboel. Lekker uitzieken vandaag en morgen. En dan na het weekend wel weer zien.
Ik hoop dat jullie allemaal nog wat 'gezonder' zijn dan ik. En zo niet: Beterschap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten