4e blog vanuit India.
Afgelopen vrijdag was een bijzondere dag. 's Ochtends vroeg, toen mijn zwager op zijn werk was en de chauffeur eer terug was, kon de dag dus ook goed van start gaan. Niets van dit alles was echter het geval. Mijn kleine neefje (bijna drie maand) wilde namelijk niets meer. En dus ging het wat lastig.
Gelukkig is alles goed gekomen. Mijn zus bleef gewoon rustig thuis en ik ging er alleen op uit. We hadden afgesproken dat ik eerst naar het nationaal museum zou gaan en dat mijn zus, dan opgepikt zou worden zodat we samen naar Raj Ghat konden gaan.
In de auto vroeg ik de chauffeur waarom het verkeer zo rijdt als het daar doet. Hij probeerde me, in zijn gebrekkig Engels, uit te leggen hoe de regels zijn en wat er gebeurt als je ze overtreed. Kort gezegd zei hij het volgende: 'De linkerbaan is voor langzame voertuigen, de rechterbaan voor de snelle auto's.'
Klinkt logisch, nietwaar? Niets van dat alles geldt voor de chauffeur die, als het even kan, iedereen inhaalt. Links, rechts en zelfs door het midden. Toeterend zoekt hij zijn weg om door elk gaatje van de weg een 'uitweg' te vinden.
Uit zijn verhaal haal ik dus het volgende: Als je sneller bent dan de anderen, kun je alles maken. Trouwens, veel auto's kunnen niet eens harder dan een zestig kilometer per uur...
Hoe dan ook. Ik was dus naar het museum, waar ik een kaartje kocht en ook een foto-kaartje, dwz dat ik foto's binnen mocht maken. 'Foreigners' betalen daar drie keer zoveel als gewone Indiërs, en schoolkinderen slechts 1/300 deel van wat ik moest betalen (wat ik, als leerkracht een goed punt vind)
Binnen waren naast de begane grond nog twee verdiepingen met tentoonstellingen, stond buiten aangegeven. Het gebouw zelf was mooi rond, dus er was ook in de binnentuin nog een kleine expositie.
Eenmaal binnen kom je in een klein doolhof van deuren, beelden, schilderijen en andere voorwerpen. Op een gegeven moment viel de stroom zelfs uit en wij (vier buitenlanders en een soldaat/bewaker) bleven maar rustig wachten. Een klein minuutje later had de generator het al weer opgepikt en brandde alles weer. Wij maar naar elkaar lachen, westerlingen hebben hier aan een blik naar elkaar genoeg om te zeggen: Dat is India dus ook.
Gezien het punt dat geschiedenis mij best boeit, ik een boek lees over de Mogoel en dat dit zich toch afspeelt in deze 'regio' (lees: India, Pakistan, Iran) is het erg leuk om zoveel te zien. Veel dingen herkende ik dan ook. De eerste Grootmogoel (koning van de Mogoel) was Babur, de persoon over wie mijn boek gaat. Hij is een directe afstammeling van Ghengis Khan en ook van Timor, die elk apart grote delen van de wereld veroverden.
Na het museum (ik zie dat het stuk over het museum wel erg lang wordt) was de bedoeling dat de chauffeur mijn zus had opgepikt en dat we daarna samen naar Raj Ghat zouden gaan. Hij begreep me waarschijnlijk verkeerd, want hij wachtte netjes bij het museum op mij. Dus, gebeld met mijn zus, en uiteindelijk ook alleen naar Raj Ghat gegaan.
Raj Ghat is, voor diegenen die niet weten wat dat is, de 'simpele' begraafplaats van Mahatma Gandhi. Je kan op twee manieren dat graf zien: Je kan omhoog lopen, om vanuit de buitenste ring het te zien of je trekt je schoenen uit en loopt rechtdoor. Ik ben op beide plekken geweest.
Een indrukwekkend graf, waar dagelijks best wat mensen komen. Het is allemaal ook erg simpel, precies zoals hij zelf ook was. Simpel en duidelijk.
's Avonds zijn we nog bij een Mall geweest. Dat is een winkelcentrum (verrassing) maar dan wel tien keer zo groot. Het waren er zelfs twee aan elkaar. Daar hebben we lekker gegeten en tenslotte nog even boodschappen gedaan. Dat moet namelijk ook gebeuren.
Afgelopen vrijdag was een bijzondere dag. 's Ochtends vroeg, toen mijn zwager op zijn werk was en de chauffeur eer terug was, kon de dag dus ook goed van start gaan. Niets van dit alles was echter het geval. Mijn kleine neefje (bijna drie maand) wilde namelijk niets meer. En dus ging het wat lastig.
Gelukkig is alles goed gekomen. Mijn zus bleef gewoon rustig thuis en ik ging er alleen op uit. We hadden afgesproken dat ik eerst naar het nationaal museum zou gaan en dat mijn zus, dan opgepikt zou worden zodat we samen naar Raj Ghat konden gaan.
In de auto vroeg ik de chauffeur waarom het verkeer zo rijdt als het daar doet. Hij probeerde me, in zijn gebrekkig Engels, uit te leggen hoe de regels zijn en wat er gebeurt als je ze overtreed. Kort gezegd zei hij het volgende: 'De linkerbaan is voor langzame voertuigen, de rechterbaan voor de snelle auto's.'
Klinkt logisch, nietwaar? Niets van dat alles geldt voor de chauffeur die, als het even kan, iedereen inhaalt. Links, rechts en zelfs door het midden. Toeterend zoekt hij zijn weg om door elk gaatje van de weg een 'uitweg' te vinden.
Uit zijn verhaal haal ik dus het volgende: Als je sneller bent dan de anderen, kun je alles maken. Trouwens, veel auto's kunnen niet eens harder dan een zestig kilometer per uur...
 | |
| Zijkant National Museum, Delhi |
Binnen waren naast de begane grond nog twee verdiepingen met tentoonstellingen, stond buiten aangegeven. Het gebouw zelf was mooi rond, dus er was ook in de binnentuin nog een kleine expositie.
Eenmaal binnen kom je in een klein doolhof van deuren, beelden, schilderijen en andere voorwerpen. Op een gegeven moment viel de stroom zelfs uit en wij (vier buitenlanders en een soldaat/bewaker) bleven maar rustig wachten. Een klein minuutje later had de generator het al weer opgepikt en brandde alles weer. Wij maar naar elkaar lachen, westerlingen hebben hier aan een blik naar elkaar genoeg om te zeggen: Dat is India dus ook.
Gezien het punt dat geschiedenis mij best boeit, ik een boek lees over de Mogoel en dat dit zich toch afspeelt in deze 'regio' (lees: India, Pakistan, Iran) is het erg leuk om zoveel te zien. Veel dingen herkende ik dan ook. De eerste Grootmogoel (koning van de Mogoel) was Babur, de persoon over wie mijn boek gaat. Hij is een directe afstammeling van Ghengis Khan en ook van Timor, die elk apart grote delen van de wereld veroverden.
Na het museum (ik zie dat het stuk over het museum wel erg lang wordt) was de bedoeling dat de chauffeur mijn zus had opgepikt en dat we daarna samen naar Raj Ghat zouden gaan. Hij begreep me waarschijnlijk verkeerd, want hij wachtte netjes bij het museum op mij. Dus, gebeld met mijn zus, en uiteindelijk ook alleen naar Raj Ghat gegaan.
 | |
| Wandelroute naar Raj Ghat |
 |
| Hier ligt Mahatma Gandhi begraven |
Een indrukwekkend graf, waar dagelijks best wat mensen komen. Het is allemaal ook erg simpel, precies zoals hij zelf ook was. Simpel en duidelijk.
's Avonds zijn we nog bij een Mall geweest. Dat is een winkelcentrum (verrassing) maar dan wel tien keer zo groot. Het waren er zelfs twee aan elkaar. Daar hebben we lekker gegeten en tenslotte nog even boodschappen gedaan. Dat moet namelijk ook gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten