Ik heb een baan!!!

Al bijna acht jaar, sinds juni 2008, ben ik een leerkracht. In die acht jaren heb ik op meer dan vijftig scholen mogen invallen, heb duizenden kinderen in de klas gehad en heb ook nu nog soms contact met enkelen van hen.

Ik heb op de ene school een paar jaar ingevallen en op een andere slechts een dagdeel, en allerlei varianten daar tussenin. Groningen, Friesland en Drenthe waren mijn werkplek en de routes tussen de scholen ken ik op mijn duimpje.

Daar gaat vanaf komend schooljaar verandering in komen: Na de zomervakantie heb ik een vaste baan! Ik mag dan in het uiterste noorden van ons land een groep acht draaien, vijf dagen in de week!

Geen onzekerheid meer over of ik morgen wel werken mag, maar gewoon zekerheid, vastheid en, als kers op de slagroom, zelfs een vast contract!

Ik moet toegeven dat ik aan het begin van dit schooljaar wat sceptisch was. Alle verhalen over de nieuwe wet Werk en Zekerheid (die ook nog eens aangenomen is en komend schooljaar ingaat) bezorgden me hoofdpijn. Op enig moment heb ik zelfs hardop uitgesproken dat ik uit het onderwijs zou gaan stappen wanneer ik het nieuwe schooljaar nog niets gevonden had. Dat ligt nu echter allemaal achter me: een vaste baan veranderd alles!

Zelf weet ik het al enige weken maar kon vanzelfsprekend nog niets zeggen. Vandaag hebben beide scholen aangegeven dat er veranderingen in het team komen en dus mag ik eindelijk ook het mooie nieuws delen!

Het is allemaal erg snel gegaan: twee weken voor de meivakantie had ik mijn functioneringsgesprek. Daarin hoorde ik al van de directie dat ik, in verband met aangevraagde mobiliteit, niet op de school kan blijven waar ik nu vier dagen in de week vertoef. Dat was een tegenvaller, maar er werd mij gezegd dat er alles aan zou worden gedaan om mij een plekje te geven.

Een dag later kreeg ik te horen dat ik contact op kon nemen met een andere directeur. Zij had mogelijk een plaats voor mij in haar team. Direct diezelfde dag heb ik contact opgenomen en is er een afspraak gemaakt: De week daarop zou ze langskomen bij mij op school, zou ze bij me in de klas komen en daarna een gesprek hebben over wat we voor elkaar kunnen betekenen.

Een week later was het zover: ze kwam, we spraken en daarna vergaderde ze met haar team. Die avond werd ik gebeld met het blijde nieuws!

En geloof me, taart kwam er bij mij die donderdag!

Volgend jaar, fulltime meester van groep 8!!!

#Boekperweek 26 (finale)

Vandaag, aan de start van de laatste week van 2015, het laatste deel van de #boekperweek-uitdaging van de bibliotheek: elke week een nieuw boek. Eerlijk gezegd is het op sommige momenten wel een uitdaging geweest. In een drukke tijd ook nog eens een moment vinden om een boek te lezen... Tja, ik sjoemelde soms wel eens wat. In mijn vakanties las ik weer veel meer en die boeken kwam me tijdens zo'n drukke periode dan weer mooi uit.
Daarnaast is het schrijven over zulke boeken (bijna) nooit een probleem. Slechts één van de 26 blogs heb ik in allerijl moeten schrijven, waardoor die er in mijn ogen veel minder uitziet.

Het toetje heb ik voor het laatst bewaard. Twee boeken waar ik eigenlijk het hele jaar al mee bezig ben. Een hoofdstukje hier, een paar bladzijden daar... Het eerste boek hoeft waarschijnlijk ook geen verdere uitleg: het spreekt voor zich. Het tweede daarentegen mag een kleine uitleg hebben.

Bijbel (in gewone taal)




Brieven van een scepticus
Dr. Gregory A. Boyd
Edward K. Boyd

Een helder en bovenal duidelijke briefwisseling tussen ongelovige vader en Christelijke zoon. Het gaat over allerlei zaken uit de Bijbel die in deze brieven erg duidelijk uiteengezet worden.
Dit boek heeft me op sommige momenten erg geholpen om anderen het hoofd te bieden, zeker als het gaat om moeilijke momenten. Een fijn, goed leesbaar boek!

#Boekperweek 25

Het jaar vliegt voorbij en daarmee dus ook de blogs. Vandaag deel 25, over boek 49 en 50 en volgende week het laatste deel van de serie. Afgelopen vrijdag is ook mijn kerstvakantie begonnen: een periode waarin ik lekker kan uitrusten, mag genieten met vrienden en familie en vanzelfsprekend ook tijd heb om weer wat boeken te lezen. Gisteren ben ik al begonnen met één boek - een Sinterklaascadeautje, - en ik moet bekennen dat het heerlijk was om het boek weer eens te lezen. Wat een fijn verhaal.

Alice's Adventures in Wonderland
Lewis Caroll

Deze luxe versie van het boek - leren kaft, geïllustreerd - begint met het bijzondere verhaal van Alice. Ook al las ik dit boek voor het eerst in de brugklas, toch nam de magie van het boek me evenzeer mee als dat het ook zaterdag gebeurde.

Ik neem aan dat het grootste deel van het verhaal wel bekend is: Alice volgt een konijn en verdwijnt zo door het hol in Wonderland. Het konijn, de rups, de kat... allemaal mooi geschreven personages die bijdragen aan de kracht van het verhaal.
Wat wel grappig is om op te merken - lang leve de lerares Nederlands die me dit vertelde - is dat Lewis Caroll de draak steekt met al de moralistische verhalen die er op dat moment zijn. Dit verhaal is meer een filosofisch verhaal over de zin - en onzin - van het leven.

Dit boek brengt altijd weer een glimlach op mijn gezicht. En met deze versie van het boek - waar ook allerlei andere verhalen van in staan -wordt het alleen maar leuker!

Swords of Destiny
Andrzej Sapkowski

Eerder meldde ik al dat ik de boeken over Witcher Gerald of Rivia las om in de stemming te komen voor het spel, waarbij het derde deel dit jaar uitkwam. Ook vandaag de dag ben ik nog bezig in een vijfde boek met verhalen over hem, om meer te weten te komen over de achtergrond en vooral de reden waarom hij is zoals hij is.

Dit boek bevat weer meerdere verhalen over Gerald, Dandelion en anderen, waaronder bijvoorbeeld het verhaal hoe Gerald en Dudu elkaar leren kennen.

Wederom goed beschreven en neemt me mee naar de wereld waarin het goed en het kwaad soms moeilijk te onderscheiden zijn. Want is de tempelwacht nu goed of kwaad? En wie zijn de echte monsters? Zijn het zij die de draak willen doden of is het de draak zelf?

#Boekperweek 24

De weken vliegen voorbij en ook het jaar is al weer bijna op z'n einde. Boek nummer 47 en 48 passeren vandaag de revue, wat tevens ook betekent dat we nog maar vier weken te gaan hebben. Zondag 20 december volgt blog 25 en de week daarop, nog net in 2015, komt de laatste blog.
Maar laten we gaan kijken naar de twee boeken die deze week in de spotlight staan.

De Wereld van Sofie
Jostein Gaarder

Dit boek is een klassieker voor mij geworden sinds ik zo'n 12 jaar geleden het boek voor het eerst onder ogen kreeg. Het vertelt over Sophie Amundsen, een veertienjarig Noors meisje. Zij krijgt kaarten en brieven die gericht zijn aan Hilde, een meisje van wie ze nog nooit gehoord heeft. Die brieven bevatten opmerkingen en vragen die Sophie flink laten nadenken en je wordt als het ware ook meegenomen in de gedachtestromen. Deze filosofische vragen zetten direct mijn hersenen aan het werk, en dat is ook de bedoeling.
In het boek heeft min of meer de gehele geschiedenis van de westerse filosofie onder de loep genomen en bij alle standpunten van alle filosofen wordt geen mening gegeven. Er is plaats om je eigen meningen te maken bij al deze ideeën en standpunten, maar het verhaal gaat gewoon verder. En hoe... Een bijzonder einde maakt dit boek nog interessanter dan het op eerste indruk lijkt.

Mijn favoriete filosofen zijn Socrates en Kierkegaard. Wat zijn de jouwe?



Koning schaakt Koningin
Elizabeth Massie / Michael Hirst

Het tweede deel van de Tudors-serie gaat verder waar het eerste deel stopte. Henry VIII wil nog steeds Anne Boleyn als vrouw hebben en zij houdt nog steeds de boot af. Daar waar het land in rep en roer staat - Henry is niet meer deel van de Roomse kerk, maar heeft zichzelf opgeworpen als kerkelijk hoofd om zo te kunnen scheiden van zijn eerdere vrouw - laat Henry zichzelf gaan in cadeaus en andere dure kostbaarheden om de affectie van Anne te winnen.
Als ze dan eenmaal getrouwd zijn, geeft ze hem een kind. Niet een zo graag gewenste jongen, maar een meisje: Elizabeth. En als daarna een jongen uitblijft... Anne zal moeten vrezen voor haar leven...

#Boekperweek 23

Boek 45 en 46 komen ditmaal aan bod. Twee boeken van Brian Selznick die de boeken niet alleen schrijft, maar tevens ook van bijzondere tekeningen voorziet en zo soms zelfs een tweede verhaal creëert. Het ene boek heb ik ooit gekregen nadat ik een ander gekocht had. Eén van zijn boeken is ook verfilmd onder de naam Hugo. Lees maar mee:

The Invention of Hugo Cabret
Brian Selznick

Dit boek verteld over Hugo, een wees wiens vader ooit werkte in het museum van Parijs. Hij woont (en werkt) in het station van Parijs waar zijn oom de klokken onderhoudt. Op een dag is zijn oom ineens verdwenen, maar Hugo blijft aan de klokken werken.
Tegelijkertijd werkt hij aan een apparaat waar zijn vader mee was begonnen. In een notitieblokje dat Hugo geërfd heeft staan meerdere gedetailleerde tekeningen over de werking van deze automaton.

Op het station werkt ook een man in een kleine speelgoedwinkel, George. Zijn nichtje komt wel eens bij hem op bezoek en leert zo Hugo kennen. Samen gaan ze op pad om deze machine af te maken, maar komen zo op een heel ander spoor terecht, die van de filmmaker Méliès. Wie is dat en waarom heeft hij zoveel films gemaakt?

Één van de platen uit het boek

Dit boek laat je op een bijzondere manier een blik werpen op de geschiedenis van de film. Door middel van woorden en beelden neemt de auteur je mee in het Parijs van 1930. De tekeningen zijn bijzonder en helder en samen met het verhaal zoog het mij door het boek. Ook al is het een dik boek, ik was er binnen een dik uur doorheen (soms heb je meerdere pagina's met enkel een tekening) en na afloop heb ik ook nog gezocht naar beelden van de films van Méliès, welke op Youtube ook deels te vinden zijn.
Dit boek is verfilmd door niemand minder dan Martin Scorsese, voor wie het zijn eerste (en tot op heden) enige kinderfilm is. Toch, mocht je een leuke, interessante en ook leerzame film willen zien over de geschiedenis van films, kijk Hugo!


Het Wonderkabinet
Brian Selznick

Dit boek gaat over Ben en Rose. Ben is een dove jongen die op zoek is naar zijn vader. Hij vindt het boek 'het wonderkabinet' met daarin een bladwijzer die hem op het pad naar zijn vader kan leiden. Ben gaat op zoek in de musea van New York, zoekend naar zijn vader.
Rose is een doof meisje dat niet uit huis mag gaan omdat het niet veilig voor haar zou zijn. Ze wil dolgraag bij haar moeder, een bekende actrice, zijn en heeft ook talloze plaatjes van haar overal hangen.

Op een gegeven moment vinden Ben en Rose elkaar, alhoewel het anders is dan je misschien zou denken. Dat laat ik dan ook aan jou over!

Het verhaal van Ben is geschreven, daar waar Rose haar verhaal enkel en alleen maar doet via tekeningen, hetgeen dit verhaal nog meer bijzonder maakt. Een echte aanrader!

(Vanzelfsprekend kan je de boeken eventueel lenen!)

#Boekperweek 22

Op een drukke zondag komen - in een verkorte editie - nummer 43 en 44 van de boekenreeks. Elke week een nieuw boek lezen is af en toe wat lastig, maar meestal leidt het niet tot problemen. Vandaag dus lekker verder.

The Hero of Ages
Brandon Sanderson

Het derde deel van de Mistborn-reeks gaat vanzelfsprekend verder waar het tweede deel gebleven is. Vin en Elend blijven bezig om het raadsel van de mist te ontcijferen en ook Sazed, Spook en Marsh spelen hun hoofdrollen uit. Hoe zal alles uitvouwen? Lees het in dit derde en laatste deel van de trilogie.

Ben ik dat?
Mark Mieras

Dit boek gaat stap voor stap je hersenen bij langs en doet dit op een bijzonder aangename manier. Niets moeilijke stof: alles wordt begrijpelijk uitgelegd. Thema's als reclame, verslaving en creativiteit worden uitgelegd en al lezend herken ik mezelf meer en meer. Fijn om jezelf beter te leren kennen met dit boek!

#Boekperweek 21

We vliegen door naar de twee volgende boeken die hier de revue passeren; boek 41 en 42. Dit betreft de eerste twee delen van de 'Mistborn'-serie van Brandon Sanderson, een man die ik nog niet zo lang geleden leerde kennen doordat hij de boeken van het Rad des Tijds, een serie oorspronkelijk begonnen door Robert Jordan, afschreef.

Mistborn
Brandon Sanderson

In dit eerste deel van de trilogie leren we Vin kennen, een meisje dat zichzelf staande houdt in een wereld die compleet anders - en tegelijkertijd vergelijkbaar - is met de onze.
Al duizenden jaren is er één man aan de macht. Die keizer regeert met strenge hand en alle niet nobele mensen, de Ska, werken als slaven. Ze werken op de velden, in fabrieken en op de straten om de wereld as-vrij te houden. Op die manier kunnen er planten groeien - een aslaag zorgt er immers voor dat er niets kan groeien.

Vin is een nietig deeltje in deze wereld: een ska die dievegge is. Samen met anderen proberen ze de edelen wat geld afhandig te maken. Dit gaat allemaal goed en wel, totdat Kelsier in haar leven komt. En dan veranderd haar leven ook drastisch! Ze blijkt een mistborn te zijn, iemand met krachten die ze uit metalen kunnen halen. Ze merkt dat er ook mensen zijn die maar één kracht hebben, maar zij heeft ze dus allemaal, net als Kelsier.

Al snel doet ze zich voor als edele omdat ze, samen met het groepje van Kelsier, de opdracht hebben aangenomen om de keizer te vermoorden. Daar leert ze Elend kennen, de zoon van één van de belangrijkste edelen van het land. Intrige heerst, maar zal zij, met de groep van Kelsier, de keizer ten val kunnen brengen?


The Well of Ascension
Brandon Sanderson

Het tweede deel gaat verder waar het eerste deel stopt en bemoeit zich vooral met de vraag 'hoe nu verder'.

Waar Vin probeert te ontdekken wat de keizer bedoelde met zijn laatste opmerking, probeert Elend vooral zijn koninkrijk zo eerlijk mogelijk te houden. Maar hoe doe je dat als er een leger voor de deur staat en een tweede ook dichterbij komt.

Vin gaat de stad rond om eventuele andere mistborn-moordenaars op te sporen voordat ze bij haar man terecht komen en een gevaar voor hem vormen. Daarbij ontmoet ze Zane, een jongen die ook mistborn is maar wel werkt voor de vijand. Kan hij haar overhalen om samen te vluchten?