Dit betekent niet dat ik perfect ben, dat ik niet twijfel of dat ik nooit zonden doe. Het betekent ook niet dat ik afgezonderd heb geleefd en/of een geloof opgedrongen heb gekregen van mijn ouders.
Het betekent niet dat ik anderen zal beoordelen die een andere religie, een ander geloof of een andere levensstijl kiezen dan ik.
Het betekent, voor mij, dat ik een keus heb gemaakt.
Om me te focussen op wat God met mij wil.
Om mijn leven te leiden vol met ideeën naar zijn wil.
Om van mensen te houden, in plaats van me maar zorgen te maken over hen.
Om eerlijk en oprecht te zijn in alles wat ik doe.
Om niet overal ‘bewijzen voor’ of ‘antwoorden op’ te hoeven hebben.
Om opzij te zetten wat ik wil en verlang voor zijn glorie.
Om te doen wat goed is, niet omdat ik zo nodig vind dat dit zo moet, maar omdat ik geloof dat ik meer waard ben dan dat anderen van mij denken.
Om een levend offer, een levend bewijs te zijn.
Ik leef in een wereld waar iedereen zijn oordeel al klaar heeft staan. Iedereen wordt schaamteloos in hokjes en vakjes geduwd. Gelabeld, zonder te kijken of het label wel past.
Dit zogenaamde ‘hokje’ en zijn vier muren is gebouwd met stenen van vooroordelen en gemetseld met de door mensen gerechtvaardigde stereotypische gedachten. Die gedachten - en vooroordelen - lijken weliswaar hetzelfde te zijn als alle andere gedachten die mensen hebben, maar worden op een dusdanige schijnheilige manier gebruikt door diezelfde mensen dat dit ‘gedachtegoed’ teniet wordt gedaan.
Dit ene hokje…
Kan mij niet bevatten.
Daar pas ik voor.
(geschreven 20/06/2010)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten