We zijn aan het einde gekomen van de vijftig vragen die Petepel ons voorgeschoteld heeft. 50 weken lang kregen we elke week een aan boeken gerelateerde vraag onder ogen waar wij het antwoord op mochten geven. Deze week de laatste vraag uit de #50Books-challenge. En hoe kan dat beter dan door te kijken of iemand het stokje wil overnemen?
Ik zelf zal echter dit stokje niet overnemen. Ik ben delen van volgend jaar weg en zal op die momenten ook geen tijd hebben om daarover door te gaan. Stoppen met bloggen doe ik weliswaar niet - mijn vakanties en andere zaken komen sowieso wel weer langs, maar nu heb ik eerst genoeg geblogd over boeken.
Maar dan nu, zonder enige aarzeling, de vijftigste en laatste vraag van de serie.
Welke vraag zou je zelf als eerste stellen mocht je het stokje van #50books overnemen?
In alle vragen die dit jaar zijn langsgekomen heb ik wel het één en ander gemist, maar ben ik vooral vragen tegen gekomen waar ik zelf nog niet aan gedacht had. En dat is natuurlijk het mooie van zo'n serie: vragen beantwoorden die je eigenlijk nooit zelf tegen zou komen.
Toch ben ik wel benieuwd welke genres de meesten van de lezers allemaal lezen. Wat hun favoriete genre is en waarom. Welke hoofdpersoon uit welk boek je het meeste doet denken aan jezelf. En welke je het liefst zelf zou willen zijn. Waarom je de boeken induikt, is dat voor ontspanning of om te ontsnappen aan de dagelijkse gang van zaken?
Genoeg vragen die mij te binnen schieten als het hierom gaat. Toch zal de eerste vraag direct een pakkende vraag moeten zijn, één die je direct goed aan het denken zet. Een vraag die alle lezers met elkaar kunnen uitwisselen, zodat er daar weer discussies uit kunnen ontstaan. En dan is het mooi als je direct een vraag hebt die de kern van de zaak te pakken neemt. Een eigen mening, zeker die over je favoriete boek. En dan heb je dus direct ook de startvraag:
Wat is jouw favoriete boek en - bovenal - waarom juist deze?
zondag 22 december 2013
zondag 15 december 2013
Het einde nadert...
Nee, deze titel heeft geen zware achterliggende betekenis. Het is simpel een statement wat ik mag maken, nu de laatste schoolweek van het kalenderjaar als enige nog voor me ligt.
Na de kerstvakantie ben ik weer een 'vrij' man. Dat wil zeggen: Het werk zit er in Drachten eerst voor mij op. Beide juffen voor wie ik een zwangerschapsverlof heb vervangen, zijn daarna al weer terug. En dat betekent dus tevens ook afscheid nemen.
Afscheid van 24 leerlingen in groep vier, waarmee ik de afgelopen tijd drie dagen in de week heb mogen opschieten. Ik heb tal van leuke dagen beleefd, met als hoogtepunt wel het uitje in het bos. Om daar, met zeventig kinderen tegelijkertijd samen de dag te beëindigen door gezamenlijk het 'Onze vader' te zingen doet wel wat met je.
Maar dat is natuurlijk lang nog niet alles. Samen hebben we ups (veel) en downs (weinig) meegemaakt, hebben we samen stilgestaan bij het overlijden van een schoolgenoot en hebben we de geboorte van de baby van juf meegemaakt.
Met mijn duocollega kon ik zeer goed opschieten en datzelfde geldt ook voor de collega's in groep 3/4 en 3. Het is jammer om dat zo achter te laten, maar daar kunnen we natuurlijk weinig aan doen: dat is het leven van een invaller...
Tegelijkertijd is het ook het afscheid van 23 - nee 22 - leerlingen uit groep 5. Afgelopen vrijdag nam de eerste zelf al afscheid: ze verhuist naar een andere stad. Maar ook met deze groep, waar ik alleen de vrijdagen geweest ben, zal ik gaan missen. Elke vrijdag weer het beginnen met het nieuws van de afgelopen weken, daarna de overhoringen om daarna vol snelheid de andere dingen te doen: rekenen, taal, spelling en technisch lezen... Elke vrijdagmiddag nog een natuurles en tekenen of - wanneer het uitkwam - een lekkere knutselmiddag... Wel fijn dat je op deze manier zoveel kan doen.
Ook deze duocollega was een fijne vent. Omdat ik afgelopen schooljaar ook al eerder met hem samengewerkt had, wisten we exact wat we van elkaar konden verwachten, hetgeen het werk voor ons beiden wel een stuk makkelijker maakte.
Tja, en na de vakantie zie ik wel weer wat er dan op mijn pad komt. Eerst in januari nog wat 'zakgeld' bij elkaar sprokkelen voor tijdens mijn vakantie in Nieuw Zeeland tijdens de maand februari. En daarna wederom maar weer zien wat de tijd brengt.
Eén mooi voordeel: Als ik het aantal dagen dat ik nu al dit schooljaar bij elkaar optel zit ik al op meer dan tweederde van twee jaar geleden. Dat brengt hoop! En nu nog vast werk...
Na de kerstvakantie ben ik weer een 'vrij' man. Dat wil zeggen: Het werk zit er in Drachten eerst voor mij op. Beide juffen voor wie ik een zwangerschapsverlof heb vervangen, zijn daarna al weer terug. En dat betekent dus tevens ook afscheid nemen.
Afscheid van 24 leerlingen in groep vier, waarmee ik de afgelopen tijd drie dagen in de week heb mogen opschieten. Ik heb tal van leuke dagen beleefd, met als hoogtepunt wel het uitje in het bos. Om daar, met zeventig kinderen tegelijkertijd samen de dag te beëindigen door gezamenlijk het 'Onze vader' te zingen doet wel wat met je.
Maar dat is natuurlijk lang nog niet alles. Samen hebben we ups (veel) en downs (weinig) meegemaakt, hebben we samen stilgestaan bij het overlijden van een schoolgenoot en hebben we de geboorte van de baby van juf meegemaakt.
Met mijn duocollega kon ik zeer goed opschieten en datzelfde geldt ook voor de collega's in groep 3/4 en 3. Het is jammer om dat zo achter te laten, maar daar kunnen we natuurlijk weinig aan doen: dat is het leven van een invaller...
Tegelijkertijd is het ook het afscheid van 23 - nee 22 - leerlingen uit groep 5. Afgelopen vrijdag nam de eerste zelf al afscheid: ze verhuist naar een andere stad. Maar ook met deze groep, waar ik alleen de vrijdagen geweest ben, zal ik gaan missen. Elke vrijdag weer het beginnen met het nieuws van de afgelopen weken, daarna de overhoringen om daarna vol snelheid de andere dingen te doen: rekenen, taal, spelling en technisch lezen... Elke vrijdagmiddag nog een natuurles en tekenen of - wanneer het uitkwam - een lekkere knutselmiddag... Wel fijn dat je op deze manier zoveel kan doen.
Ook deze duocollega was een fijne vent. Omdat ik afgelopen schooljaar ook al eerder met hem samengewerkt had, wisten we exact wat we van elkaar konden verwachten, hetgeen het werk voor ons beiden wel een stuk makkelijker maakte.
Tja, en na de vakantie zie ik wel weer wat er dan op mijn pad komt. Eerst in januari nog wat 'zakgeld' bij elkaar sprokkelen voor tijdens mijn vakantie in Nieuw Zeeland tijdens de maand februari. En daarna wederom maar weer zien wat de tijd brengt.
Eén mooi voordeel: Als ik het aantal dagen dat ik nu al dit schooljaar bij elkaar optel zit ik al op meer dan tweederde van twee jaar geleden. Dat brengt hoop! En nu nog vast werk...
50 Books - Vraag 49
Vandaag de een-na-laatste vraag van Petepel. Vraag 49, speciaal voor jullie.
Denk je ook dat boekbloggers een belangrijke(re) rol kunnen spelen in het promoten van een boek? En heb je daar nog tips voor?
Boekbloggers kunnen zeker een belangrijke rol spelen in het promoten van boeken. Zeker de personen die voor mij het volgen waard zijn laten soms wel eens een boektitel vallen waarna ik daadwerkelijk dit boek aanschaf. Zo gebeurde dat bij mij bij de 'Game of Thrones' serie, maar ook bij de boeken van 'de onsterfelijke Nicholas Flamel'.
Sowieso zal je aanraders van mensen die dezelfde smaak in boeken hebben als jijzelf eerder meenemen dan de boeken die een boekhandel 'zomaar' aanraadt. En waarom zouden uitgevers deze bloggers dan ook niet belonen? Dat lijkt me niet meer dan eerlijk.
Toch weet ik dat de meeste bloggers de beloning niet geheel belangrijk vinden. Een compliment is vaak al op zijn plek en bij dezen wil ik dan ook iedereen bedanken die mij de afgelopen weken een boektitel heeft gegeven waar ik de komende weken mee bezig kan zijn...
Denk je ook dat boekbloggers een belangrijke(re) rol kunnen spelen in het promoten van een boek? En heb je daar nog tips voor?
Boekbloggers kunnen zeker een belangrijke rol spelen in het promoten van boeken. Zeker de personen die voor mij het volgen waard zijn laten soms wel eens een boektitel vallen waarna ik daadwerkelijk dit boek aanschaf. Zo gebeurde dat bij mij bij de 'Game of Thrones' serie, maar ook bij de boeken van 'de onsterfelijke Nicholas Flamel'.
Sowieso zal je aanraders van mensen die dezelfde smaak in boeken hebben als jijzelf eerder meenemen dan de boeken die een boekhandel 'zomaar' aanraadt. En waarom zouden uitgevers deze bloggers dan ook niet belonen? Dat lijkt me niet meer dan eerlijk.
Toch weet ik dat de meeste bloggers de beloning niet geheel belangrijk vinden. Een compliment is vaak al op zijn plek en bij dezen wil ik dan ook iedereen bedanken die mij de afgelopen weken een boektitel heeft gegeven waar ik de komende weken mee bezig kan zijn...
zondag 8 december 2013
50 Books - Vraag 48
Nu het jaar op haar einde raakt, de dagen donkerder worden en het weer kouder wordt, naderen we ook meer en meer de laatste vraag van de #50-Books Challenge, de uitdaging van Petepel. Dit hele jaar kwamen er al 47 vragen langs op zijn site - mijn antwoorden staan overigens hier - en nu dus al vraag nummer 48. We vliegen er daadwerkelijk doorheen.
Hebben jullie nog boeken ergens opgeborgen in dozen? Zo ja, waarom?
Twee weken geleden ben ik met een doos in de handen naar mijn boekenkast gelopen. Ondertussen lagen er al een kleine veertig bovenop de andere boeken, iets waarvan ik eerder altijd gezegd had dat ik dit niet wilde. Ik wilde ze netjes hebben staan en dat was dat. Maar dan komt het moment dat de kast vol is en je een nieuw boek hebt. Waar laat je die dan?
Deze doos, ondertussen neergezet op de grond, heb ik gevuld met boeken die in mijn mening wel weer weg konden. Boeken waarvan je min of meer weet dat je deze niet meer in zult kijken en die dus zeker zullen verstoffen op je eigen planken. Eén voor één kwamen boeken terecht op verschillende stapels: de 'zeker weten dat ik deze boeken niet weg doe'-stapel, maar er kwam ook al een aardige hoop te liggen op de 'deze mogen eigenlijk toch wel weg'-stapel.
Toen eenmaal alles weer netjes in de kast gepakt was had ik een doos vol boeken. Daar zat van alles tussen. Sommigen heb ik weggegeven, sommigen heb ik geruild tegen iets anders en enkelen staan nu nog te wachten totdat ik een tripje maak naar de kringloop winkel. Die zullen hopelijk daar een leuk nieuw plekje vinden.
Maar dat zijn nog niet alle boeken. Ik heb, zoals Petepel ook al schreef, zelf ook nog wel meer boeken liggen op diverse plaatsen. Schoolboeken, kinderboeken van vroeger die ik toentertijd niet meer in de kast kon doen...
Eigenlijk allemaal kleine pareltjes. Deze hebben voor mij wel een waarde en dat is de reden dat ik ze nog niet weg heb gedaan. En mocht ik binnenkort verhuizen weet ik ook niet of deze weggaan. Misschien komen ze in een nieuwe (extra) boekenkast, maar voor hetzelfde geld kunnen ze ook dan alsnog weggaan... Daar moet ik dan maar eens over nadenken. Nu niet. Nu heb ik al een lijst met boeken weggedaan...
Hebben jullie nog boeken ergens opgeborgen in dozen? Zo ja, waarom?
Twee weken geleden ben ik met een doos in de handen naar mijn boekenkast gelopen. Ondertussen lagen er al een kleine veertig bovenop de andere boeken, iets waarvan ik eerder altijd gezegd had dat ik dit niet wilde. Ik wilde ze netjes hebben staan en dat was dat. Maar dan komt het moment dat de kast vol is en je een nieuw boek hebt. Waar laat je die dan?
Deze doos, ondertussen neergezet op de grond, heb ik gevuld met boeken die in mijn mening wel weer weg konden. Boeken waarvan je min of meer weet dat je deze niet meer in zult kijken en die dus zeker zullen verstoffen op je eigen planken. Eén voor één kwamen boeken terecht op verschillende stapels: de 'zeker weten dat ik deze boeken niet weg doe'-stapel, maar er kwam ook al een aardige hoop te liggen op de 'deze mogen eigenlijk toch wel weg'-stapel.
Toen eenmaal alles weer netjes in de kast gepakt was had ik een doos vol boeken. Daar zat van alles tussen. Sommigen heb ik weggegeven, sommigen heb ik geruild tegen iets anders en enkelen staan nu nog te wachten totdat ik een tripje maak naar de kringloop winkel. Die zullen hopelijk daar een leuk nieuw plekje vinden.
Maar dat zijn nog niet alle boeken. Ik heb, zoals Petepel ook al schreef, zelf ook nog wel meer boeken liggen op diverse plaatsen. Schoolboeken, kinderboeken van vroeger die ik toentertijd niet meer in de kast kon doen...
Eigenlijk allemaal kleine pareltjes. Deze hebben voor mij wel een waarde en dat is de reden dat ik ze nog niet weg heb gedaan. En mocht ik binnenkort verhuizen weet ik ook niet of deze weggaan. Misschien komen ze in een nieuwe (extra) boekenkast, maar voor hetzelfde geld kunnen ze ook dan alsnog weggaan... Daar moet ik dan maar eens over nadenken. Nu niet. Nu heb ik al een lijst met boeken weggedaan...
zondag 1 december 2013
50 Books - Vraag 47
Zondag blogdag. En daarom deze 47e vraag van Petepel. En laten we er direct maar mee beginnen...
Welke boek(en) uit de NRC lijst heb je nog niet gelezen maar ga je zeker binnenkort alsnog lezen (oftewel: waarom maken we onszelf gek met een almaar groeiende lijst van ‘nog te lezen’ boeken)?
Ik heb de lijst doorgekeken. Ik ben geschrokken. Ik ben verbaasd. Ik dacht wel wat te lezen...
Kortom: ik heb geen enkel boek gelezen van de vijftig boeken die op de lijst van het NRC staan. Eentje staat bij mij op een shortlist van boeken die ik eigenlijk nog wil gaan aanschaffen, maar van de meeste anderen heb ik zelfs nog nooit gehoord.
En dat terwijl ik echt wel boeken lees. Alleen waarschijnlijk in een iets ander genre dan de meeste anderen. Althans, in een ander genre dan deze lijst van het NRC. Dat is dan wel weer erg logisch.
Ik merk inderdaad wel op dat ik mezelf gek maak met een 'nog te lezen boeken'-lijst. En dat dit lijstje steeds langer wordt is ook al bekend. Toch probeer ik nu het al iets anders aan te pakken: ik heb er een tweede lijstje bij gemaakt! Niet dat dit helpt, maar het damt me wel enigszins in. Dit is mijn shortlist: boeken waarvan ik eigenlijk weet dat niemand in mijn omgeving deze zal aanschaffen dus welke ik zelf moet aanschaffen wil ik ze echt willen lezen.
Op deze shortlist staat het boek 'The fault in our stars' van John Green. Dat boek staat ook in het lijstje van het NRC. Het enige boek dat ik dan in ieder geval wil lezen. De anderen mogen best, maar hoeven van mij niet zo nodig. Als ik die eens van iemand kan lenen... Dat is ook goed. Datzelfde geldt bijvoorbeeld nog steeds voor het nieuwste boek van Dan Brown. Als iemand me die nu eens wil uitlenen... :)
Lijstjes maken doe ik sowieso wel. Anders wordt ik gillend gek. En dat hoeft van mij dan ook weer niet. Of wacht: ik maak een lijstje voor wat ik moet doen als ik gillend gek word!
Welke boek(en) uit de NRC lijst heb je nog niet gelezen maar ga je zeker binnenkort alsnog lezen (oftewel: waarom maken we onszelf gek met een almaar groeiende lijst van ‘nog te lezen’ boeken)?
Ik heb de lijst doorgekeken. Ik ben geschrokken. Ik ben verbaasd. Ik dacht wel wat te lezen...
Kortom: ik heb geen enkel boek gelezen van de vijftig boeken die op de lijst van het NRC staan. Eentje staat bij mij op een shortlist van boeken die ik eigenlijk nog wil gaan aanschaffen, maar van de meeste anderen heb ik zelfs nog nooit gehoord.
En dat terwijl ik echt wel boeken lees. Alleen waarschijnlijk in een iets ander genre dan de meeste anderen. Althans, in een ander genre dan deze lijst van het NRC. Dat is dan wel weer erg logisch.
Ik merk inderdaad wel op dat ik mezelf gek maak met een 'nog te lezen boeken'-lijst. En dat dit lijstje steeds langer wordt is ook al bekend. Toch probeer ik nu het al iets anders aan te pakken: ik heb er een tweede lijstje bij gemaakt! Niet dat dit helpt, maar het damt me wel enigszins in. Dit is mijn shortlist: boeken waarvan ik eigenlijk weet dat niemand in mijn omgeving deze zal aanschaffen dus welke ik zelf moet aanschaffen wil ik ze echt willen lezen.
Op deze shortlist staat het boek 'The fault in our stars' van John Green. Dat boek staat ook in het lijstje van het NRC. Het enige boek dat ik dan in ieder geval wil lezen. De anderen mogen best, maar hoeven van mij niet zo nodig. Als ik die eens van iemand kan lenen... Dat is ook goed. Datzelfde geldt bijvoorbeeld nog steeds voor het nieuwste boek van Dan Brown. Als iemand me die nu eens wil uitlenen... :)
Lijstjes maken doe ik sowieso wel. Anders wordt ik gillend gek. En dat hoeft van mij dan ook weer niet. Of wacht: ik maak een lijstje voor wat ik moet doen als ik gillend gek word!
't Heerlijk avondje komt er al weer aan...
Elk jaar weer rond deze tijd,
Heb ik weer last van een interne strijd.
Vier ik dit jaar wel of geen Sinterklaas?
Soms wil ik het graag en soms is het 'nee',
Andere jaren doe ik gewoon mee,
Maar dit jaar komt de Pieterbaas!
Niet alleen komen ze langs in de klas,
En vind je ze op bijna elke winkeltas,
Dit jaar komen ze ook bij mij thuis!
Op school is het logisch dat hij er is
Want anders sla je als school de plank mis,
Maar - zoals gezegd - dit jaar ook in huis.
Het cadeau heb ik al gezien,
Het krijgt van mij ook een dikke tien!
Geef mij muziek en ik ben al klaar.
Alhoewel... dit is niet direct muziek,
Athans... Het klinkt vast wel 'ziek'.
Leren muziek maken op een gitaar...
Elke dag een beetje meer leren,
Oefenen kan me niet deren,
Het resultaat mag er vast zijn.
Bekende muziek van ondermeer Queen,
Green Day en Eric Clapton heb ik gezien...
Die elektrische gitaar, that's mine!
En nu oefenen en leren, Martijn!
Je vingers doen straks vast pijn.
Sint en Piet groeten je nu.
Abonneren op:
Posts (Atom)