Hokjes

Af en toe word ik geïrriteerd en tegelijkertijd verdrietig door de ‘plek’ waar de wereld me neerzet. Ik beweer niet dat ik meer ben dan een mens. Ik streef er enkel naar om meer Christelijk te zijn in alles wat ik doe.

Dit betekent niet dat ik perfect ben, dat ik niet twijfel of dat ik nooit zonden doe. Het betekent ook niet dat ik afgezonderd heb geleefd en/of een geloof opgedrongen heb gekregen van mijn ouders.
Het betekent niet dat ik anderen zal beoordelen die een andere religie, een ander geloof of een andere levensstijl kiezen dan ik.

Het betekent, voor mij, dat ik een keus heb gemaakt.
Om me te focussen op wat God met mij wil.
Om mijn leven te leiden vol met ideeën naar zijn wil.
Om van mensen te houden, in plaats van me maar zorgen te maken over hen.
Om eerlijk en oprecht te zijn in alles wat ik doe.
Om niet overal ‘bewijzen voor’ of ‘antwoorden op’ te hoeven hebben.
Om opzij te zetten wat ik wil en verlang voor zijn glorie.
Om te doen wat goed is, niet omdat ik zo nodig vind dat dit zo moet, maar omdat ik geloof dat ik meer waard ben dan dat anderen van mij denken.

Om een levend offer, een levend bewijs te zijn.

Ik leef in een wereld waar iedereen zijn oordeel al klaar heeft staan. Iedereen wordt schaamteloos in hokjes en vakjes geduwd. Gelabeld, zonder te kijken of het label wel past.
Dit zogenaamde ‘hokje’ en zijn vier muren is gebouwd met stenen van vooroordelen en gemetseld met de door mensen gerechtvaardigde stereotypische gedachten. Die gedachten - en vooroordelen - lijken weliswaar hetzelfde te zijn als alle andere gedachten die mensen hebben, maar worden op een dusdanige schijnheilige manier gebruikt door diezelfde mensen dat dit ‘gedachtegoed’ teniet wordt gedaan.


Dit ene hokje…

Kan mij niet bevatten.

Daar pas ik voor.

(geschreven 20/06/2010)

50 Books - Vraag 33

Het initiatief van de #50Books-uitdaging - gestart door Petepel - gaat de drieëndertigste ronde in. Dat betekent dat we een nieuwe vraag hebben en dus - logisch gevolg - ook een nieuw antwoord. Klaar?

Wat vinden jullie van auteurs die ook onder pseudoniem publiceren?

In het licht van de onthulling van JK Rowling als schrijver Robert Galbraith is dit een leuke vraag. Enkele schrijvers gebruiken inderdaad een pseudoniem. Robin Hobb bijvoorbeeld. Deze schrijfster, bekend van onder andere de boeken van de Zieners en de Levende Schepen, schrijft ook onder haar eigen naam.
Daar kwam ik pas later achter, maar tijdens het lezen merkte ik er niets van. De stijl kon mogelijk hetzelfde zijn, maar daar heb ik niet direct zicht op. En daar lette ik ook niet op.

Er zijn nog meer voorbeelden te noemen natuurlijk, maar dan draai ik om de vraag heen. Het gaat om de simpele vraag of het een probleem is. En daar kan ik een makkelijk antwoord op geven: dat maakt me niet uit. Natuurlijk zal het voor recensenten wel eens lastig zijn (kijk alleen maar naar het voorbeeld van JK), toch maakt het mij niet uit. Voor mij is het simpel: een goed boek is mooi lezen, ongeacht de auteur.

50 Books - Vraag 32

We bloggen lekker verder en deze week heeft Petepel een mooi testje voor ons in petto. Altijd leuk om even te kijken hoe je zelf scoort en wat je eigen mening is. Dit alles in de #50Books-uitdaging, waar we nu bij de 32e vraag zijn.

Hoe hoog scoor jij op de schaal van boeksnob, en wat zegt dat?

Even ter verduidelijking: op de site van Petepel staat een vragenlijst, welke hieronder ook staat, en daaronder zal ik het antwoord geven op de vraag. Mocht je willen weten hoe een boeksnob tegen deze stellingen aankijkt, geef ik je het advies om even op de site van Petepel te kijken.

1.       E-reading is niet het echte lezen = Alhoewel ik geen fan ben van e-readers - ik heb liever het 'gevoel' van een boek in mijn handen - heb ik geen bezwaar tegen mensen die lezen van een e-reader. Het gemak snap ik.

2.       Ik lees alleen boeken die een literaire prijs hebben gewonnen of klassiekers uit de literaire canon = uh, nee. Ik lees wat ik wil, niet wat er perse goed is volgens anderen.

3.       Boekbloggers zijn dodelijk voor de literaire kritiek! = Nee, absoluut niet. Ze geven het juist meer perspectief, meer kanten van een verhaal. Smaak is namelijk, mocht je het nog niet weten, 'lichtelijk' persoonlijk. 

4.       Oh, ik heb nog nooit gehoord van dat boek. Het werd zeker niet  besproken in een van de vooraanstaande boekenbijlages = Onzin. Ik kan zo wat schrijvers noemen die niet besproken zijn in literaire rubrieken die in mijn opinie supergoed zijn!

5.       Ik lees geen troep zoals Twilight Saga / 50 Shades / Oprah ‘s Book Club selectie, en ik tweet dit statement minimaal 50 miljoen keer = Twilight? Die heb ik gelezen. En dat heb je al kunnen lezen. Wat mij interessant lijkt, lees ik.

6.       Het boek is altijd beter dan de film, basta! = Moeilijke. Ik houd ervan om zelf een beeld bij sommige verhalen te hebben en niet om me eentje voorgeschoteld te krijgen. Maar sommige boekverfilmingen zijn wel erg mooi... (Lord of the Rings als voorbeeld)

7.       Rapmuziek is geen poëzie, daarvoor moet je bij Joni Mitchell / Bob Dylan / Belle and Sebastian zijn = Tja. Joni, Bob en Belle en Sebastian hebben mooie liedjes geschreven. En ik ben geen fan van rapmuziek. Maar om nu direct alle rapmuziek te veroordelen... 

8.       Ik weiger om een ​​e-reader te gebruiken, want ik hou gewoon van die typische oude boek geur. Mensen die niet houden van die geur zijn geen echte lezers = Zie stelling 1

9.       Mensen die hun boeken kopen bij Amazon zijn verkeerd bezig = Nee. Ik koop best wat boeken online, simpel en alleen omdat ik geen geduld heb om te moeten wachten in een boekhandel. Aan de andere kant kom ik regelmatig in boekhandels. 

10.   Ik markeer nooit pagina’s door een hoekje om te vouwen, breek nooit een boek open, of eet tijdens het lezen = Mijn boeken zijn inderdaad erg netjes en dat houd ik ook graag zo. 

11.   Ik denk dat het goed is dat sommige mensen uberhaupt al lezen = De leerkracht in mij grinnikt. Er zijn inderdaad weinig kinderen die voor hun lol lijken te lezen. 

12.   Ik heb geen tv, want dat is zonde van mijn leestijd. Had ik al gezegd ik heb geen tv heb? Hey. Jij daar. Ik heb geen tv! = Ik heb een tv. Hij staat nu uit. Had ik al verteld dat ik best wel tv kijk? Wist je dat al?

13.   Het kan me niet schelen wanneer de hoofdpersoon onsympathiek is. Het is het proza ​​waar het om gaat = Als het boek goed is... 

14.   Ik lees geen liefdesverhalen / thrillers / westerns. Ik lees alleen maar echte literatuur = Ik lees wat ik wil. 

15.   Ik begrijp niet dat volwassenen nog steeds jeugdliteratuur lezen. Je bent volwassen, dus hoor je boeken voor volwassenen te lezen = Ik hou wel van dansen in de regen of ijshoorntjes of trampolines of eigenzinnigheid en mijn stropdas zit te strak. (één aanpassing aan de boeksnob-versie)

Kort, op de vraag of ik een boeksnob ben... Nee, ik denk het niet. Of denk jij van wel?

What's Next?

Nu de zomervakantie al weer bijna voorbij is begint het gewone leven ook weer normaal te worden. Komende maandag mogen de kinderen uit het zuiden van het land weer naar school toe, ik - en de rest in het noorden van het land - volgen een week later en twee week daarna is ook de laatste groep, het midden, weer op school. De tijd gaat wat dat betreft erg snel. Zes weken schieten voorbij.

De komende week ga ik even op school alle zaken klaarleggen. Voor mij is het slechts een tweede keer dat ik ergens een schooljaar met een groep begin, en dat is erg fijn. Zorgen dat de meeste zaken zo gaan als dat je het zelf wil, in tegenstelling tot het volgen van andermans regels en orde van dienst - hetgeen een invaller eigenlijk steeds doet - is wel een fijne ervaring. Althans, zo voelde het de eerste keer en mijn verwachting is hetzelfde.

De woensdagmiddag blijft mijn studiemiddag. Op dit moment ben ik nog een tweetal cursussen aan het doen via Coursera. Dat zijn zogenaamde MOOC: een Massive Open Online Course, oftewel een wereldwijde, open, online cursus. Afgelopen schooljaar ben ik daarmee begonnen en ik heb sindsdien al best wat cursussen gedaan. Niet dat ze echt iets te maken hebben met mijn werk, maar ze zijn wel erg interessant en dat vind ik wel erg leuk.

https://www.coursera.org/

Een cursus Griekse en Romeinse mythologie bijvoorbeeld. Mijn interesse lag er al en ik heb er talloze dingen bijgeleerd. Ik heb deze cursus dan ook afgesloten 'with distinction'; met eer. Een dikke 9,6 als eindcijfer.
Ook een cursus filosofie voor beginners, geschiedenis van de Griekse eilanden en nu een cursus over de geschiedenis van de rockmuziek... Het is allemaal erg leuk.

De scholen die de cursussen geven liegen er ook niet om. Ik doe nu mijn tweede cursus bij de University of Rochester, heb er al twee bij Wesleyan University gedaan en ook al één bij de University of Edinburgh. Binnenkort start ik een cursus bij Princeton. Mogelijk zeggen die namen je niets (of hopenlijk wel iets) maar het zijn vrij grote namen in het veld.

Met één van de cursussen, die komende week start, maak ik zelfs kans op een prijs. Een all-inclusive reisje naar Stanford, Californië, om daar op de campus niemand minder dan de Dalai Lama te ontmoeten. Dat zou wat zijn. Winnen doe ik toch niet, maar dromen... :)

50 Books - Vraag 31

Nieuwe week, nieuwe vraag van Petepel. Deze week de 31e vraag. En we beginnen direct!

Wie is er bekend met en/of doet mee aan enige vorm van boekenruil?

Boekenruil. Volgens mij was er al eerder een soortgelijke vraag langsgekomen of heb ik in ieder geval aangegeven dat in de vakanties regelmatig aan bookcrossing meedoe. Afgelopen jaar was ik bijvoorbeeld in Pingyao, een geweldig mooi stadje in China. Deze stad staat bekend om zijn stadsmuur die nog geheel intact is. Tevens mag je binnen deze muren bijna nergens met de auto komen.

Stadsmuur van Pingyao, China

Ik was daar, met wat anderen, gelegen in een courtyardhotel, een hotel waarbij de kamers rond allerlei binnenplaatsen lagen. Aangezien deze stad een UNESCO-monument is, komen er best wat buitenlanders (lees: niet-Chinezen) en daar zijn ook best wat dingen voor. Veel restaurantjes hebben een 'Europese kaart' vol gewone (lees: niet-Chinese) gerechten - hetgeen voor mij toch wel even wat fijner was dan al dat Chinese eten. (meer daarover overigens op mijn reisblogs daarover, te vinden bij de labels --> China2012 )

In één van die barretjes was ook een leeshoek. Er hingen enkele planken waar boeken op lagen. Duits, Spaans, Engels... Vele talen waren er te vinden en ook ik heb daar een boek geruild. Ik had een mooi boek gelezen van Kathy Reichs en dat was uit. Een nieuw boek zou dan natuurlijk welkom zijn. Er lag een ander boek, tot mijn spijt weet ik niet eens meer welk, welke ik meegenomen heb.

Nadat ik dat boek gelezen heb, heb ik deze in Shanghai, in de 'bibliotheek' van het hotel, achtergelaten. Niet dat het een bibliotheek was, er stonden daar wat boeken in een hoekje van de lobby, netjes gerangschikt op hoogte, dat dan weer wel, waar ik de mijne tussen heb gezet. Omdat ik niet van de receptioniste duidelijk kreeg of dat ook een bookcrossing-plek was - ze sprak geen woord Engels - heb ik uit mijn tas maar mijn laatste boek gepakt. Deze had ik pas weer in Nederland uit, dus die ligt hier nog ergens, denk ik.

Naast bookcrossing ken ik geen andere vormen van boekenruil, alhoewel ik wel eens, via marktplaats, een boekenruil heb gedaan. Maar bookcrossing is een geweldige zaak! Meedoen dus!

50 Books - Vraag 30

Vandaag de dertigste vraag uit de #50Books-uitdaging van Petepel. Eerdere vragen en de corresponderende antwoorden zijn terug te lezen op mijn blog.

Hoe lang nog voordat we niet meer weten hoe een boek te gebruiken?

Voor mij is dit een geheel onzinnige vraag. Dat heeft te maken met het feit dat ik geen ebooks lees of zelfs bezit en tegelijkertijd omdat ik er ook niet zo snel aan zou denken om het gevoel van een echt boek los te laten.
Toch snap ik deze vraag. Het aantal elektronische boeken dat verkocht wordt groeit - traag weliswaar, maar in de landen om ons heen wel wat sneller - en dus zullen er meer mensen elektronisch lezen.

Toch verwacht ik dat er nooit een moment komt dat we boeken niet meer gebruiken. Dat is een statement, maar wel één die ik verwacht. Want je kan net zo goed vragen hoe lang het duurt voordat we niet meer weten hoe te lopen. En dat was een vraag nadat de eerste auto's verkocht werden. Onze benen zouden nooit meer lang hoeven te lopen. Onzinnig natuurlijk.
Hetzelfde geldt dus ook voor boeken. Deze zullen altijd bestaan en het gebruik ervan is zo simpel dat dit nooit verleerd gaat worden.