De Avond voor Kerst

Het is tijd.

Kalm, de vorst in de hemel.

Fonkelend, de ogen van God

Dwalend. Zoekend.

Het is tijd.

Houden van, liefde

Druppels als sneeuwvlokken

Liefdevol raken ze onze gezichten

Rusteloos als ze zijn in hun grootheid.

Gabriël, Ga!

Mijn geliefde is gereed

Mijn perfecte kind.

Het is tijd.

Zonder twijfeling

Vliegt Gabriël naar de aarde

Een gefronst gezicht--

Wie zoekt hij? 

Hoe zal hij weten wie te kiezen

Deze lang verwachte?

Een zuchtje wind,

Hij achtervolgt het

Oost: Een zee van gezichten

West: Een menigte van mensen

Welke? Wie? Waar?

Totdat...

Iemand kijkt op, en

Gabriël heeft haar gevonden.

Hij aarzelt bij haar blik

Het is toch niet dit kind?

Hoe kan zij, zo klein, zo menselijk,

Genoeg liefhebben om te zeggen--

Ja.

Ja tegen God.

Ja tegen Geluk!

Ja!

Ja

Tegen onderwerping,

Opoffering,

Pijn

Een pad van tranen

Een stekend zwaard

Keuzes

Die het hart scheuren

Nee, Tegen de wereld

Ja, Tegen de Here

Gabriël,

Geraakt door haar zwakheid

Kiest genade om sterk te zijn

Vertrekt

En overal om haar heen

Gaat de wereld door, onwetend

Van de kans

Op genade

Van het Ja tegen God

Ze kiezen voor comfort

Zonder vreugde

Tijd doorbrengend 

De druk wordt groter

Tijd.

En toch steeds

Blijven Zijn ogen dwalen

The engel blijft roepen

Een heilige wind giert boven ons

Horen we het?

Voelen we het?

Gaat je hart niet sneller kloppen?

Knalt het niet uit zijn voegen

Door de oproep?

Heilig zijn wij.

Kijk omhoog.

Kijk omhoog!

Het is tijd.

Het is tijd!

Maar hoe zegt een gewoon mens 'Ja' tegen God?

Hoe kan een zwak persoon sterk zijn?

Hoe?

Hoe!

GOD.IS.MET.ONS.

Een gedicht door Clare Sera,

Vertaald door Martijn Bosch.