I am changing

Bericht 49.

Mijn vorige bericht ging over het veranderen van de wereld. Alles veranderd met de tijd. Zoals dus ook het gehele onderwijs. Dat was de boodschap van mij hele vorige bericht in een notedop. Oké, ik geef toe, de vorige blog is meer dan dat alleen, maar heeft als eerste onderwerp toch echt het onderwijs, en als bijzaak is het dat de plannen van de huidige minister toch enigszins 'dom' te noemen zijn. Maar daarover dus meer in mijn  vorige blog. Die kan je gewoon doorlezen.

Dat is echter niet het enige wat veranderd. Ik verander evenzo. De afgelopen weken meer dan ooit. Mijn hele leven wordt overhoop gegooid door tal van zaken. Elke dag weer is het eerste en het laatste wat ik doe mijn telefoon in de gaten te houden. Daarop komen de belangrijkste zaken naar boven.

Mijn agenda staat daarop, die automatisch synchroniseert met mijn laptop, mocht ik die aan hebben staan. Dat is verschrikkelijk makkelijk. Alle dingen die ik op mijn telefoon zet, verschijnen even snel ook in mijn laptop en vice versa. Alle dingen die ik niet wil vergeten en zodoende opsla in mijn agenda komen dus snel naar voren.

Het nieuws is nog zoiets wat ik via mijn telefoon meer in de gaten houd, sportnieuws daargelaten. Daarvoor heb ik weer een apart programma wat mij allerlei standen, uitslagen en andere details geeft. Alle zaken in Libië, wat er gebeurde in Egypte en ook allerlei zaken in en om Nederland komen binnen via mijn telefoon.

Elke ochtend ontvang ik drie rekensommen om mijn hersenen even te kraken (niet dat ze verschrikkelijk moeilijk zijn) en daarvan krijg ik direct een reactie.
Ik lees boeken op mijn mobiele telefoon, bekijk hoe laat een eventuele trein gaat, zoek het dichtstbijzijnde restaurant en zie ik welke sterren er aan de hemel staan.

Mijn telefoon is een verlengstuk van mijn leven geworden. Ik twitter met mijn telefoon en, als klap op de vuurpijl, ik kan ook nog eens bellen met mijn telefoon. Foto's, films... alles komt naar voren met mijn telefoon.

Maar wat ik elke dag doe, zodra ik wakker ben en ook net voordat ik ga slapen, is toch dit: Ik bekijk mijn mail. Heb ik mail van jou?

The world is changed

Bericht 48.

De wereld beweegt.
Dat is iets waar een heleboel mensen het over eens zijn. Elke dag weer verschuift de aarde in haar baan om de zon, en draait de aarde ook nog eens om haar as. Tegelijkertijd weten we dat ook de aardkorst, de tektonische platen - om het maar even bij de naam te noemen - in allerlei richtingen gaat. Het botst met elkaar, schuift langs elkaar of ze gaan elkaar juist uit de weg. 

Daarnaast migreren er elk jaar weer meer en meer mensen uit het ene land om zich te gaan settelen in een ander. In Nederland alleen al zijn die aantallen groot genoeg om een klein stad ieder jaar te voorzien van inwoners. Veel nieuwe Nederlanders komen gewoon uit de EU, maar ook vrij veel uit de andere gebieden: Marokko, Suriname en Turkije. Alhoewel je Turkije wel ook bijna tot de EU kunt scharen.

Maar dat is nog niet alles. Nee, wat te denken van alle fileleed in de wereld, mensen die forensen van en naar hun werk, mensen die een dagje uit gaan, vakantievierders en de gehele transportsector. Alles beweegt. Alles gaat maar door in een cirkel. Alle elementen samen vormen een goed-geoliede machine die, net als alle andere machines, een keertje ergens vastlopen. Denk maar aan de Lorelei.

Van al deze bewegingen zullen jij en ik niet veel merken. Maar er zijn wel dingen die ook veranderen die we wel kunnen merken. Goed zelfs!

Als invalkracht op basisscholen kom ik op een heleboel verschillende scholen. Openbare, Christelijke, noem ze maar op, ik ben er wel een keer te vinden. Dalton, Montessori... I've seen them. Niet dat ik overal zo goed in ben, maar ik ben er wel geweest. In de twee en een half jaar dat ik inval heb ik al zo'n 30 scholen van de binnenkant gezien, en als ik de tijd van mijn opleiding meetel zit ik al gauw op een vijftigtal scholen door heel het land.

Scholen veranderen ook. Of het precies ten goede of ten kwade is laat ik aan jullie over. Iedereen die in het onderwijs zit kan beamen (en vast ook wel met een beamer) dat het veel werk is. Registeren, actieplannen, handelingsplannen, groepsplannen, nakijken, vergaderen, oudergesprekken en - o ja, dat moet ik niet vergeten - ook nog lesgeven.

Als leerkracht heb je naast het lesgeven (taakomschrijving van lesgeven is tussen de 75 en 85%) ook nog de registratietaken. En daar heb je al een uur of twee per dag voor nodig. PER DAG!

En nu is er een minister die, hoogopgeleid als ze is (not), ons gaat vertellen dat we nog meer mogen doen. Want ja, al die kinderen die een speciale aanpak nodig hebben die krijgen wel veel geld, vind ze. En dat geld... tja, we moeten ergens op bezuinigen. Dus maar op al die kinderen met een rugzakje (nee, niet zo'n mooie tas voor op de rus, maar een zakje geld waarmee ouders/school extra hulp kunnen inkopen)

Marja van Bijsterveldt, doe eens normaal! Ga zelf weer lekker de zorg in, daar hebben ze mensen nodig!

Six Days to go for Palindrome-date

Bericht 47.

11-02-2011 wordt een bijzondere dag. Niet alleen omdat de dag op een vrijdag valt en daarom dus dè dag is om het weekend mee te beginnen. Ook niet omdat het in de kortste maand van het jaar valt, waardoor het een speciale glans met zich meebrengt. Ook niet omdat de maandnaam zo bijzonder is.

Nee, het zit allemaal in de bijzondere datum. Kijk er nog maar eens goed naar. Er zit een bepaald systeem in de datum zelf.
En mocht je het nu nog steeds niet zijn opgevallen moet ik toch bekennen dat het langer duurt dan dat ik bedacht heb. Er is een speciaal meetsysteem voor bedacht om te kijken hoe lang het duurt voordat mensen merken dat er dingen niet in de haak zijn. Dat de mensen spontaan gaan denken dat ze gek zijn.
Vaak duurt dat zo'n negen seconden.

Trouwens, nu in afgelopen maand in India ben geweest ben ik ook al een vakantie naar een ander droomoord te plannen. Ik heb het plan opgevat om in de mei- of herfstvakantie naar Moskou en Sint Petersburg te reizen. Ik mag dan mogelijk gek zijn, maar dat betekent niet dat ik niet weg kan. Natuurlijk houd ik nog een slag om de arm, ik weet helemaal nog niet waar in aan toe ben.

De afgelopen week en de komende twee weken werk ik op een school in Groningen. De provincie dan welteverstaan. Een leuke school waar ik vier dagen in de week mijn werk mag gaan uitoefenen met veel plezier. Drie dagen een ietwat drukke groep 3/4 en een andere dag een groep 5/6. En ik geniet weer met volle teugen.
Alhoewel ik de eerste ben om aan te geven dat mijn voorkeur ligt bij een groep 5/6/7, toch zijn ook de derde en vierde groep van de basisschool erg gezellig. Mijn grootste hobby kan ik daar voortdurend uitoefenen. Vertellen, dat is heerlijk!
En de kleintjes zijn ook heerlijk fantasierijk: 'Meester, moet u deze legovogel eens zien!' Je kijkt naar een hoopje lego die in de verre versten niet op een vogel lijkt, maar wel erg grappig is. Jouw reactie is dat - vanzelfsprekend - een wow!

Hebben jullie de situatie al door? In dit verhaal staan meerdere langere palindromen. Wie van jullie weet hoeveel exact? En welke zijn het? Heb ik per ongeluk nog meer gebruikt dan dat ik van plan was? Eens zien wie van jullie het snel door heeft.

En ja, een palindroom is een woord (of woordgroep) waarbij zowel van voren als achteren hetzelfde staat. Klein voorbeeld: Lepel.

Succes!